Scottsdale - The Lucksmiths

I walk right past his window when the light is growing dim

He looks away from me and as I glance in at him

He owns one bed, one bookcase and the television

He sits and watches and I’m glad I’m not there with him

There was a time when he was young

There was a time when he had no time to regret what he’d done

There are six men on the ground floor

Three stories up and there are sixteen more

And the stories they tell you think you’ve heard before

But listen closely, to be sure

There was a time when they were young

There was a time when they had no time to regret what they’d done

I see him on the street in the cold

He nods as if to greet me, I feel too young, and he too old

He is a nameless face to me

This is his hiding place I see

He talks to himself, I can see his breath

Sixteen rooms, sixteen men off the meth

There was a time when they were young

There was a time when they had no time to regret what they’d done

Ik loop vlak langs zijn raam als het licht zwak wordt

Hij kijkt van me weg en terwijl ik naar hem kijk

Hij heeft één bed, één boekenkast en de televisie

Hij zit en kijkt en ik ben blij dat ik er niet bij ben

Er was een tijd dat hij jong was

Er was een tijd dat hij geen tijd had om spijt te hebben van wat hij had gedaan

Er zijn zes mannen op de begane grond

Drie verdiepingen hoger en er zijn er nog zestien

En de verhalen die ze je vertellen, denken dat je ze eerder hebt gehoord

Maar luister goed, om zeker te zijn

Er was een tijd dat ze jong waren

Er was een tijd dat ze geen tijd hadden om spijt te hebben van wat ze hadden gedaan

Ik zie hem op straat in de kou

Hij knikt alsof hij me wil begroeten, ik voel me te jong en hij te oud

Hij is een naamloos gezicht voor mij

Dit is zijn schuilplaats zie ik

Hij praat tegen zichzelf, ik kan zijn adem zien

Zestien kamers, zestien mannen van de meth

Er was een tijd dat ze jong waren

Er was een tijd dat ze geen tijd hadden om spijt te hebben van wat ze hadden gedaan