Lament of the Chiming Wedgebill - The Lucksmiths

When the wind’s from the north, love

I can hear the railway line

That low, lonesome whistle

Comes floating through the night

And I dream of departure

Of a suitcase by the door

And I wake in the morning

As weary as before I fell asleep

When the wind’s from the west, love

I can smell the distant sea

And ten thousand teardrops

Come flooding back to me

I’d almost forgotten

How we spoke of setting sail

That evening gin-sodden

The moon a fingernail scratched in the sky

For we’d seen the sorrow summer brings

Where the chiming wedgebill sings

«Oh why did you get drunk?

Why did you get drunk?»

But when the wind’s from the south, love

You’re only half an hour from here

I hardly need pedal

And that hill just disappears

The silos stands silent

Down that endless railway line

The district’s deserted

The sunset might be mine

And yours, of course

But I’ve seen the sorrow summer brings

Where the chiming wedgebill sings

«Oh why did you get drunk?

Why did you get drunk?

Why did you get drunk?

Oh why did you get drunk?»

Als de wind uit het noorden komt, liefje

Ik hoor de spoorlijn

Dat lage, eenzame fluitje

Komt zwevend door de nacht

En ik droom van vertrek

Van een koffer voor de deur

En ik word 's ochtends wakker

Zo moe als voordat ik in slaap viel

Als de wind uit het westen komt, liefje

Ik ruik de verre zee

En tienduizend tranen

Kom overstromend terug naar mij

Ik was het bijna vergeten

Hoe we het hadden over zeilen

Die avond gin-doorweekt

De maan een vingernagel in de lucht gekrast

Want we hadden het verdriet gezien dat de zomer met zich meebrengt

Waar de klokkenluider zingt

«O waarom ben je dronken geworden?

Waarom werd je dronken?»

Maar als de wind uit het zuiden komt, liefje

Je bent hier maar een half uur vandaan

Ik heb nauwelijks pedaal nodig

En die heuvel verdwijnt gewoon

De silo's staan ​​stil

Langs die eindeloze spoorlijn

De wijk is verlaten

De zonsondergang kan van mij zijn

En die van jou natuurlijk

Maar ik heb het verdriet gezien dat de zomer met zich meebrengt

Waar de klokkenluider zingt

«O waarom ben je dronken geworden?

Waarom werd je dronken?

Waarom werd je dronken?

O waarom ben je dronken geworden?»