First Cousin - The Lucksmiths

I don’t know the difference between you and the weather

You covered me in dust and wet me through

Felt a little nervous when we two were together

Because you were like a storm that I could talk to

We’d go between the cattle and the cane in the morning

You said you didn’t know where the road led to

You just kept on walking when I balked at the warning

Like it was simply something you had to do

You walked on alone as I walked home

And you thought you could control it

And we thought you would come back

They sold something that took sadness and solved it

But Ben, you should have been scared of that

Oh Ben, you should have been scared of that

At an oval up in Isa, from where me and the boys stood

It seemed the ruck would always tap to you

You never backed down with your hands on the footy

Relied on guts and muscle to get you through

And, Ben, you had a body that was harder than iron

And, kid, you had a mind that was sharp as steel

And everybody knew it

I guess we all relied on your heart to keep beating

And the hurt to heal

And you thought you could control it

And we thought you would come back

They sold something that took sadness and solved it

But Ben, you should have been scared of that

Oh Ben, you should have been scared of that

Ik ken het verschil niet tussen jou en het weer

Je bedekte me met stof en maakte me nat

Voelde me een beetje nerveus toen we samen waren

Omdat je als een storm was waar ik mee kon praten

We zouden 's ochtends tussen het vee en het riet gaan

Je zei dat je niet wist waar de weg naartoe leidde?

Je liep gewoon door toen ik de waarschuwing afkeurde

Alsof het gewoon iets was dat je moest doen

Je liep alleen verder terwijl ik naar huis liep

En je dacht dat je het kon beheersen

En we dachten dat je terug zou komen

Ze hebben iets verkocht dat verdriet wegnam en het oploste

Maar Ben, daar had je bang voor moeten zijn

Oh Ben, daar had je bang voor moeten zijn

Bij een ovaal in Isa, van waar ik en de jongens stonden

Het leek erop dat de ruck altijd tegen je zou tikken

Je deed nooit achteruit met je handen op de footy

Vertrouwde op lef en spieren om je er doorheen te helpen

En, Ben, je had een lichaam dat harder was dan ijzer

En, jongen, je had een geest die zo scherp was als staal

En iedereen wist het

Ik denk dat we allemaal op je hart vertrouwden om te blijven kloppen

En de pijn om te genezen

En je dacht dat je het kon beheersen

En we dachten dat je terug zou komen

Ze hebben iets verkocht dat verdriet wegnam en het oploste

Maar Ben, daar had je bang voor moeten zijn

Oh Ben, daar had je bang voor moeten zijn