The Bourne Identity - The Last Shadow Puppets

Now I know jealousy, I caught you talking to the real me

Can’t tell you how unhappy that shit makes me

If you hear him calling, promise you’ll ignore him

He’s kind of my enemy

Wherever I’m on to something good you see

He always waltzes in to spoil it for me

And I can see him starting, wanna break my heart then thats the way to do it

Glass bottomed ego, it’s still afloat but can’t you see the cracks

Appearing in the base?

There ain’t no ejector seat

When you’re longing for the sweet smell of self esteem

And you’ve got yourself as a back seat driver

Spilled the unspillable beans

And I’ve dreamed every single impossible dream

Just can’t remember any of the details

Let’s just have a buzz because by the time done, fucking beating myself up,

there’ll be nothing left to love

I feel like the sequel, you wanna see but you were kind of hoping

They would never make

Yeah I’m the mystery man, that’s been unmasked

I’m getting caught, in my own trap

I’m leaning in, to kiss the past goodbye

Yeah I’ll be leaving now, I’ll be making tracks

And I doubt that I’ll be coming back

Oh the night is young, baby make it last

Cause you know it’s growing up so fast

Glass bottomed ego, it’s still afloat but can’t you see the cracks

Appearing in the base?

Nu ken ik jaloezie, ik betrapte je op praten met de echte ik

Ik kan je niet vertellen hoe ongelukkig die shit me maakt

Als je hem hoort roepen, beloof je dat je hem negeert

Hij is een beetje mijn vijand

Waar ik ook ben, zie je iets goeds

Hij walst altijd naar binnen om het voor mij te verwennen

En ik zie hem beginnen, wil mijn hart breken, dan is dat de manier om het te doen

Ego met glazen bodem, het drijft nog steeds, maar zie je de scheuren niet?

Verschijnen in de basis?

Er is geen schietstoel

Als je verlangt naar de zoete geur van zelfvertrouwen

En je hebt jezelf als bestuurder op de achterbank

De niet-morsbare bonen gemorst

En ik heb elke onmogelijke droom gedroomd

Ik kan me alleen de details niet herinneren

Laten we even een praatje maken, want tegen de tijd dat ik klaar ben, verdomme mezelf in elkaar slaan,

er zal niets meer over zijn om van te houden

Ik heb zin in het vervolg, je wilt het zien, maar je hoopte een beetje

Ze zouden het nooit halen

Ja, ik ben de mysterieuze man, die is ontmaskerd

Ik word gevangen, in mijn eigen val

Ik leun naar voren om het verleden vaarwel te kussen

Ja, ik ga nu weg, ik ga tracks maken

En ik betwijfel of ik terug zal komen

Oh, de nacht is nog jong, schat, laat het duren

Omdat je weet dat het zo snel opgroeit

Ego met glazen bodem, het drijft nog steeds, maar zie je de scheuren niet?

Verschijnen in de basis?