Finnegan's Wake - The High Kings

Tim Finnegan lived in Walkin Street

A gentle Irishman, mighty odd

He had a brogue both rich and sweet

An' to rise in the world he carried a hod

You see he’d a sort of a tipplers way

But the love for the liquor poor Tim was born

And to help him on his way each day

He’d a drop of the craythur every morn

Whack fol the dah, now dance with your partner

Around the floor, your trotters shake

Isn’t it the truth, I tell you?

Lots of fun at Finnegan’s Wake

One morning Tim felt rather full

His head felt heavy, which made him shake

He fell off his ladder and he broke his skull

So they carried him home, his corpse to wake

They wrapped him up in a nice, clean sheet

And they laid him out there upon the bed

With a bottle of whiskey at his feet

And a barrel of porter at his head

His friends assembled at the wake

And Mrs Finnegan called for lunch

First she served them tay and cake

Then pipes, tobacco and whiskey punch

Biddy O’Brien began to cry:

«Such a nice clean corpse, did you ever see

Tim avourneen, why did you die?»

«Will ye hould your gob?»

said Paddy McGee

Ginny O’Harriton, she took the job:

«Biddy» says she «you're wrong, I’m sure»

Biddy gave her a clapper upon the gob

And sent her sprawlin' on the floor

T’was then the war did soon engage

It was woman to woman and man to man

Shillelagh law, did not engage

And a row and a ruction soon began

Then Mickey Maloney raised up his head

And a barrel of whiskey flew at him

He slipped, and landed on the bed

And the whisky splattered over poor old Tim

Bedad he revives, now see him rise

Tim Finnegan rise and up in the bed

Throwin' the whiskey around the place

«T'underin' Jaysus, do ye think I’m dead?»

Tim Finnegan woonde in Walkin Street

Een vriendelijke Ier, machtig vreemd

Hij had een brogue, zowel rijk als zoet

En om op te stijgen in de wereld droeg hij een hod

Je ziet dat hij een soort van tipplers-manier was?

Maar de liefde voor de drank arme Tim was geboren

En om hem elke dag op weg te helpen

Hij dronk elke ochtend een druppel craythur

Whack fol the dah, dans nu met je partner

Over de vloer trillen je dravers

Is het niet de waarheid, zeg ik je?

Veel plezier bij Finnegan's Wake

Op een ochtend voelde Tim nogal vol

Zijn hoofd voelde zwaar aan, waardoor hij beefde

Hij viel van zijn ladder en hij brak zijn schedel

Dus droegen ze hem naar huis, zijn lijk om wakker te worden

Ze wikkelden hem in een mooie, schone lei

En ze legden hem daar buiten op het bed

Met een fles whisky aan zijn voeten

En een vat kruier aan zijn hoofd

Zijn vrienden verzamelden zich bij de wake

En mevrouw Finnegan belde voor de lunch

Eerst serveerde ze hen ta en cake?

Dan pijpen, tabak en whisky punch

Biddy O'Brien begon te huilen:

"Zo'n mooi schoon lijk, heb je ooit gezien?"

Tim avourneen, waarom ben je gestorven?»

"Wil je je gob vasthouden?"

zei Paddy McGee

Ginny O'Harriton, ze nam de baan aan:

«Biddy» zegt dat ze «je hebt het mis, ik weet het zeker»

Biddy gaf haar een klapper op de gob

En stuurde haar uitgestrekt op de vloer

T'was toen de oorlog snel begon

Het was vrouw tot vrouw en man tot man

Shillelagh wet, ging niet mee

En al snel ontstond er ruzie en een rel

Toen hief Mickey Maloney zijn hoofd op

En een vat whisky vloog naar hem toe

Hij gleed uit en landde op het bed

En de whisky spetterde over de arme oude Tim

Bedad hij herleeft, zie hem nu opstaan

Tim Finnegan staat op en gaat in bed

Gooi de whisky overal rond

"T'underin' Jaysus, denk je dat ik dood ben?"