You Don't Know What It's Like - The Early November

See you don’t know what it’s like to be a man in the world

And be scared to lose everything

See you don’t know what its like to build a life from nothing

And be scared to lose everything

I bet that’s not what you said back then

And don’t sing your blues to me

You have no right…

By the time I was old enough to run

Momma couldn’t move and Dad was gone

So she sat me in a room alone to watch TV

By the time I went to school I had no friends

I didn’t even know how to play with kids

They would all run around, and I would just sit alone

And do you know what its like to cry yourself to sleep at night at the age of

six

And seven

And eight

And nine

And ten

And eleven

And twelve

Zie je, je weet niet hoe het is om een ​​man in de wereld te zijn

En wees bang om alles te verliezen

Zie je, je weet niet hoe het is om een ​​leven op te bouwen vanuit het niets

En wees bang om alles te verliezen

Ik wed dat dat niet is wat je toen zei

En zing je blues niet voor me

Jij hebt geen recht…

Tegen de tijd dat ik oud genoeg was om te rennen

Mama kon zich niet bewegen en papa was weg

Dus ze zette me alleen in een kamer om tv te kijken

Tegen de tijd dat ik naar school ging, had ik geen vrienden

Ik wist niet eens hoe ik met kinderen moest spelen

Ze zouden allemaal rondrennen, en ik zou gewoon alleen zitten

En weet je hoe het is om jezelf 's nachts in slaap te huilen op de leeftijd van?

zes

en zeven

en acht

en negen

en tien

en elf

en twaalf