The Sick Note - The Dubliners

Dear Sir, I write this note to you to tell you of me plight

And at the time of writing, I am not a pretty sight;

My body is all black and blue, my face a deathly gray

And I write this note to say why Paddy’s not at work today

While working on the fourteenth floor some bricks I had to clear;

Now, to throw them down from such a height was not a good idea

The foreman wasn’t very pleased, he beeing an awkward sod

He said I’d have to cart them down the ladders in me hod

Now, clearing all these bricks by hand it was so very slow

So I hoisted up a barrel and secured the rope below

But in me haste to do the job I was to blind to see

That a barrelful of building bricks was heavier than me

So when I untied the rope the barrel fell like lead

And clinging tightly to the rope I started up instead

Well, I shot up like a rocket till to my dismay I found

That halfway up I met the bloody barrel comming down

Well, the barrel broke me shoulder as to the ground it sped

And when I reached the top I banged the pully with my head

Well, I clung on tight through numbed shock from this almighty blow

And the barrel spilled out half the bricks fourteen floors below

Now, when these bricks had fallen from the barrel to the floor

I then outweighed the barrel and so started down once more;

Still clinging tightly to the rope, I sped towards the ground

And I landed on the brocken bricks that were all scattered round

Well, I lay there groaning on the ground, I thougth I’d passed the worst

When the barrel hit the pully-wheel and then the bottom burst

Well, a shower of bricks rained down on me, I hadn’t got a hope

As I lay there moaning on the ground, I let go of the bloody rope

The barrel than being heavier, it started down once more

And landed right across me, as I lay upon the floor

Well, it broke three ribs and my left arm and I can only say

That I hope you’ll understand why Paddy’s not a work today

Geachte heer, ik schrijf u dit briefje om u over mij te vertellen

En op het moment van schrijven ben ik geen mooi gezicht;

Mijn lichaam is helemaal zwart en blauw, mijn gezicht dodelijk grijs

En ik schrijf dit briefje om te zeggen waarom Paddy vandaag niet op het werk is

Tijdens het werken op de veertiende verdieping moest ik wat stenen opruimen;

Het was geen goed idee om ze van zo'n hoogte naar beneden te gooien

De voorman was niet erg tevreden, hij was een onhandige zode

Hij zei dat ik ze van de ladders naar beneden moest slepen in me hod

Nu, het met de hand opruimen van al deze stenen was zo erg traag

Dus ik hief een ton op en maakte het touw eronder vast

Maar in mij haast om het werk te doen waarvoor ik te blind was om te zien

Dat een vat bouwstenen zwaarder was dan ik

Dus toen ik het touw losmaakte, viel de loop als lood

En ik klampte me stevig vast aan het touw dat ik in plaats daarvan begon

Nou, ik schoot omhoog als een raket tot ik tot mijn ontzetting vond

Dat ik halverwege het bloedige vat naar beneden kwam

Nou, het vat brak me schouder als op de grond het snelde

En toen ik de top bereikte, sloeg ik met mijn hoofd tegen de pully

Nou, ik klampte me stevig vast door de verdoofde schok van deze almachtige klap

En het vat morste uit de helft van de stenen veertien verdiepingen lager

Nu, toen deze stenen van het vat op de grond waren gevallen...

Ik woog toen zwaarder dan het vat en begon dus opnieuw;

Ik klampte me nog steeds stevig aan het touw vast en snelde naar de grond

En ik landde op de stenen die allemaal verspreid lagen

Nou, ik lag daar kreunend op de grond, ik dacht dat ik het ergste had overleefd

Toen de loop het katrolwiel raakte en toen de bodem barstte

Nou, een regen van stenen regende op me neer, ik had geen hoop

Terwijl ik daar kreunend op de grond lag, liet ik het bloedige touw los

De loop was dan zwaarder, hij begon weer naar beneden

En landde recht tegenover me, terwijl ik op de vloer lag

Nou, het brak drie ribben en mijn linkerarm en ik kan alleen maar zeggen:

Dat ik hoop dat je begrijpt waarom Paddy vandaag geen werk is