Limerick Rake - The Dubliners

I am a young fellow that’s easy and bold,

In Castletown conners I’m very well known.

In Newcastle West I spent many a note,

With Kitty and Judy and Mary.

My parents rebuked me for being such a rake,

And spending my time in such frolicsome ways,

But I ne’er could forget the good nature of Jane,

Agus fágaimíd siúd mar atá sé.

My parents had reared me to shake and to mow,

To plough and to harrow, to reap and to sow.

Me heart being too airy to drop it so low,

I set out on high speculation.

On paper and parchment they taught me to write,

In Euclid and Grammar they opened my eyes,

And in Multiplication in truth I was bright,

Agus fágaimíd siúd mar atá sé.

If I chance for to go to the town of Rathkeale,

The girls all round me do flock on the square.

Some offer me apple and others sweet cakes,

and treats me unknown to their parents,

There is one from Askeaton and one from the Pike,

Another from Arda, my heart was beguiled,

Tho' being from the mountains her stockings are white,

Agus fágaimíd siúd mar atá sé.

To quarrel for riches I ne’er was inclined,

For the greatest of misers must leave them behind.

But I’ll purchase a cow that will never run dry,

And I’ll milk her by twisting her horn.

John Damer of Shronel had plenty of gold,

And Lord Devonshire’s treasure is twenty times more,

But he’s laid on his back among nettles and stones,

Agus fágaimíd siúd mar atá sé.

This old cow can be milked without clover or grass,

For she’s pampered with corn, sweet corn and hops.

She’ll be warm, s he’ll be stout, she’ll be free in her paps,

And she’ll milk without spancil or halter.

The man that will drink it will cock his caubeen,

And if anyone laughs there’ll be wigs on the green,

And the feeble old hag will get supple and free,

Agus fágaimíd siúd mar atá sé.

There’s some say I’m foolish and more say I’m wise,

But being fond of the women I think is no crime,

For the son of King David had ten hundred wives,

And his wisdom was highly recorded.

I’ll take a good garden and live at my ease,

And each woman and child can partake of the same,

If there’s war in the cabin, themselves they could blame,

Agus fágaimíd siúd mar atá sé.

But now for the future I think I’ll get wise,

And I’ll marry all those women who acted so kind,

Aye I’ll marry them all on the morrow by and by,

If the clergy agreed to the bargain.

And when I’ll be old and my soul be at rest,

all those children and wives they could cry at my wake,

And they all gathers round and they offers their prayers,

To the Lord for the soul of their father.

Ik ben een jonge kerel die gemakkelijk en stoutmoedig is,

In Castletown ben ik heel bekend.

In Newcastle West besteedde ik menig briefje,

Met Kitty en Judy en Mary.

Mijn ouders berispen me omdat ik zo'n hark ben,

En mijn tijd op zulke speelse manieren doorbrengen,

Maar ik zou de goede aard van Jane nooit kunnen vergeten,

Agus fágaimid siúd mar atá sé.

Mijn ouders hadden me opgevoed om te schudden en te maaien,

Om te ploegen en te eggen, te oogsten en te zaaien.

Mijn hart is te luchtig om het zo laag te laten vallen,

Ik begon met hoge speculaties.

Op papier en perkament leerden ze me schrijven,

In Euclides en Grammatica openden ze mijn ogen,

En in vermenigvuldiging in waarheid was ik slim,

Agus fágaimid siúd mar atá sé.

Als ik de kans krijg om naar de stad Rathkeale te gaan,

De meisjes om me heen komen massaal op het plein.

Sommigen bieden me appel aan en anderen zoete taarten,

en behandelt mij onbekend bij hun ouders,

Er is er één van Askeaton en één van de Pike,

Nog een van Arda, mijn hart was verleid,

Omdat ze uit de bergen komt, zijn haar kousen wit,

Agus fágaimid siúd mar atá sé.

Om te ruziën over rijkdom was ik nooit geneigd,

Want de grootste vrek moet ze achterlaten.

Maar ik koop een koe die nooit droog zal staan,

En ik zal haar melken door aan haar hoorn te draaien.

John Damer van Shronel had veel goud,

En de schat van Lord Devonshire is twintig keer meer,

Maar hij ligt op zijn rug tussen brandnetels en stenen,

Agus fágaimid siúd mar atá sé.

Deze oude koe kan gemolken worden zonder klaver of gras,

Want ze wordt verwend met maïs, suikermaïs en hop.

Ze zal warm zijn, hij zal stout zijn, ze zal vrij zijn in haar paps,

En ze zal melken zonder spancil of halster.

De man die het zal drinken, zal zijn caubeen spannen,

En als iemand lacht, staan ​​er pruiken op de green,

En de zwakke oude heks zal soepel en vrij worden,

Agus fágaimid siúd mar atá sé.

Sommigen zeggen dat ik dwaas ben en meer zeggen dat ik wijs ben,

Maar dol zijn op de vrouwen is volgens mij geen misdaad,

Want de zoon van koning David had tienhonderd vrouwen,

En zijn wijsheid werd hoog genoteerd.

Ik neem een ​​goede tuin en leef op mijn gemak,

En elke vrouw en elk kind kan deelnemen aan hetzelfde,

Als er oorlog is in de hut, kunnen ze zichzelf de schuld geven,

Agus fágaimid siúd mar atá sé.

Maar voor de toekomst denk ik dat ik wijs zal worden,

En ik trouw met al die vrouwen die zich zo vriendelijk gedroegen,

Ja, ik zal morgen met ze allemaal trouwen,

Als de geestelijkheid akkoord ging met de afspraak.

En als ik oud zal zijn en mijn ziel tot rust zal komen,

al die kinderen en vrouwen die ze konden huilen bij mijn kielzog,

En ze verzamelen zich allemaal rond en ze bieden hun gebeden,

Aan de Heer voor de ziel van hun vader.