Johnny Doyle - The Dubliners

You sons of Dan O’Connels Isle

Pray pay attention to my ditty

For it’s all about a fair young man

His birthplace it was Dublin city

My song is for to demonstrate

A story with a pius moral

Beginning by the Carlisle bridge

And ending on the Isles of Coral

A scooner stood by George’s Quay

With sails all furled one saltry season

A maiden paced upon that quay

She wept like one bereft of reason

Oh Johnny Doyle’s me love it’s true

It’s true but full of deep contrition

For what will all the neighbours say

About yourself and my condition

Well the sails unfurled while the capstan turned

The scooner scudded down the Liffey

The maid she gave one piercing wail

She was a mother in a jiffy

They sailed across the harbour bar

And headed east for foreign waters

To China where they think they’re wise

And drown at birth their surplus daughters

Now years and yeas had come and gone

'Till Mary’s child grew self supporting

But how her poor old heart would break

When that young buck went out a-courting

He leaved me all alone she said

He leaved me alone in melancoly

I’ll dress meself in man’s attire

And sail the seven seas for Johnny

She signed on board of a pirate barque

That raided 'round the hot equator

And with them hairy buccaneers

There sailed a sweet and virtuos creature

Well the captain thought her name was Bill

His caracter it was nefarious

And with them hairy buccaneers

Her situation was precarious

Now in the Saragosa sea

Two rakish barques were idly lollin'

And Mary on the quarterdeck

The middlewatch was she patrolling

She gazed upon the neighbouring barque

And suddenly became exclaiment

For there upon that gilded poop

Stood Johhny Doyle in gorgeous raiment

They’re happy now in sweet Ringsend

The jewl that sparkles on the dodder

They lead a peaceful merchants life

A do a trade in oats and fodder

By marriage lines she’s Mrs Doyle

She keeps a store of periwinkles

When she says she’s in thay way again

His one good eye with joy it twinkles

Jullie zonen van Dan O'Connels Isle

Bid, let op mijn deuntje

Want het draait allemaal om een ​​eerlijke jonge man

Zijn geboorteplaats was de stad Dublin

Mijn nummer is voor om te demonstreren

Een verhaal met een pius-moraal

Beginnend bij de Carlisle-brug

En eindigend op de eilanden van Coral

Een scooper stond bij George's Quay

Met zeilen allemaal opgerold in één zout seizoen

Een meisje liep op die kade

Ze huilde als iemand zonder reden

Oh, Johnny Doyle, ik hou ervan, het is waar

Het is waar, maar vol diep berouw

Want wat zullen alle buren zeggen?

Over jezelf en mijn conditie

Nou, de zeilen ontvouwden zich terwijl de kaapstander draaide

De scooner rende de Liffey af

De meid die ze een doordringende jammerklacht gaf

Ze was in een mum van tijd moeder

Ze zeilden over de havenbar

En ging naar het oosten voor vreemde wateren

Naar China waar ze denken dat ze wijs zijn

En verdrinken bij de geboorte hun overtollige dochters

Nu jaren en ja waren gekomen en gegaan

'Tot Mary's kind zelfvoorzienend werd

Maar hoe haar arme oude hart zou breken?

Toen die jonge bok ging verkering

Hij liet me helemaal alleen, zei ze:

Hij liet me alleen in melancoly

Ik kleed me in mannenkleding

En zeil de zeven zeeën voor Johnny

Ze tekende aan boord van een piratenbark

Dat overviel 'rond de hete evenaar'

En met die harige boekaniers

Er zeilde een lief en virtuoos wezen

Nou, de kapitein dacht dat haar naam Bill was

Zijn karakter was snode

En met die harige boekaniers

Haar situatie was precair

Nu in de zee van Zaragoza

Twee rakish barks waren werkeloos lollin'

En Mary op het achterdek

De middenwacht was ze aan het patrouilleren

Ze staarde naar de naburige bark

En werd plotseling uitroepen

Want daar op die vergulde kak

Stond Johhny Doyle in prachtige kleding

Ze zijn nu gelukkig in Sweet Ringsend

Het juweel dat fonkelt op de dodder

Ze leiden een vredig koopmansleven

A handel in haver en veevoeder

Volgens huwelijkslijnen is ze mevrouw Doyle

Ze houdt een winkel met maagdenpalm

Als ze zegt dat ze weer in de war is

Zijn ene goede oog met vreugde fonkelt