Dublin in the Rare Old Times - The Dubliners

Raised on songs and stories, heroes of renown

The passing tales and glories that once was Dublin Town

The hallowed halls and houses, the haunting childrens

Rhymes

That once was Dublin City in the rare ould times

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

My name it is Sean Dempsey, as Dublin as can be Born hard and late in Pimlico, in a house that ceased

To be By trade I was a cooper, lost out to redundancy

Like my house that fell to progress, my trade’s a Memory

And I courted Peggy Dignam, as pretty as you please

A rogue and child of Mary, from the rebel Liberties

I lost her to a student chap, with skin as black as Coal

When he took her off to Birmingham, she took away my Soul

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

The years have made me bitter, the gargle dims me brain

Cause Dublin keeps on changing, and nothing seems the

Same

The Pillar and the Met have gone, the Royal long since

Pulled down

As the grey unyielding concrete, makes a city of my Town

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

Fare thee well sweet Anna Liffey, I can no longer stay

And watch the new glass cages, that spring up along the

Quay

My mind’s too full of memories, too old to hear new

Chimes

I’m part of what was Dublin, in the rare ould times

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

Opgegroeid met liedjes en verhalen, helden van bekendheid

De voorbijgaande verhalen en glorie die ooit Dublin Town was

De heilige zalen en huizen, de angstaanjagende kinderen

rijmpjes

Dat was ooit Dublin City in de zeldzame oude tijden

Ring a rosey, als het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden

Mijn naam, het is Sean Dempsey, zo Dublin als maar kan. Geboren en laat in Pimlico, in een huis dat ophield

Om van beroep te zijn, was ik een kuiper, verloren aan redundantie

Net als mijn huis dat in verval raakte, is mijn handel een herinnering

En ik heb Peggy Dignam het hof gemaakt, zo mooi als je wilt

Een schurk en kind van Mary, van de rebel Liberties

Ik verloor haar aan een studente, met een huid zo zwart als kolen

Toen hij haar meenam naar Birmingham, nam ze mijn ziel mee

Ring a rosey, als het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden

De jaren hebben me bitter gemaakt, het gorgelen verduistert me hersenen

Want Dublin blijft veranderen, en niets lijkt de

Dezelfde

The Pillar en de Met zijn verdwenen, de Royal allang

Naar beneden getrokken

Als het grijze, onverzettelijke beton een stad van mijn stad maakt

Ring a rosey, als het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden

Vaarwel lieve Anna Liffey, ik kan niet langer blijven

En kijk naar de nieuwe glazen kooien, die opspringen langs de

Kade

Mijn hoofd zit te vol met herinneringen, te oud om nieuw te horen

klokkenspel

Ik maak deel uit van wat Dublin was, in de zeldzame oude tijden

Ring a rosey, als het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden

Ring a rosey, als het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden