Darby O'Leary - The Dubliners

One evening of late as I happened to stray

To the County Tipperary I straight took my way

To dig the potatoes and work by the day

for a farmer called Darby O’Leary.

I asked him how far we were bound for to go The night being dark and the cold wind did blow

I was hungry and tired and my spirits were low

for I got neither whiskey nor water.

The dirty old miser he mounted his steed

To the Galbally mountains he rode in great speed

I followed behind 'til my poor feet did bleed

when we stopped when his old horse was weary.

When we came to his cottage I entered it first

it seemed like a kennel or a ruined old church

Says I to myself I am left in the lurch

in the house of old Darby O’Leary

I well recollect it was Michalmass night

To a hearty good supper he did me invite

A cup of sour milk that was more green than white

And it gave me the trotting disorder

The wet old potatoes would poison the cats

And the barn where my bed was was swarming with rats

The fleas would have frightened the fearless St. Pat

who banished the snakes o’er the border.

He worked me by day and he worked me by night,

while he held an old candle to give me some light

I wished his potatoes would die of the blight

or himself would go off with the fairies.

It was on this old miser I looked with a frown

When the straw was brought in for to make my shakedown

And I wished I had never seen him nor his town

nor the sky above Darby O’Leary.

I’ve worked in Kilconnel, I’ve worked in Killmore

I worked in Knoockannie and Shamballamore

In Kalisanaker and Sollahed Moore with farmers so decent and cheery.

I’ve worked in Tipperary, the Rag and Ross Green

At the mount of Killfegal, the Bridge of Orleans

But such woeful starvation I never yet seen

As I got from old Darby O’Leary

Op een late avond toen ik toevallig verdwaalde

Naar de County Tipperary ging ik rechtdoor

Om de aardappelen te rooien en bij de dag te werken

voor een boer genaamd Darby O'Leary.

Ik vroeg hem hoe ver we moesten gaan. De nacht was donker en de koude wind waaide

Ik had honger en was moe en mijn humeur was laag

want ik heb geen whisky of water.

De vuile oude vrek die hij op zijn paard beklom

Naar de Galbally-bergen reed hij met grote snelheid

Ik volgde hem tot mijn arme voeten bloedden

toen we stopten toen zijn oude paard moe was.

Toen we bij zijn huisje kwamen, ging ik het eerst binnen

het leek wel een kennel of een verwoeste oude kerk

Zegt tegen mezelf dat ik in de steek gelaten word

in het huis van de oude Darby O'Leary

Ik herinner me nog goed dat het Michalmass-avond was

Voor een stevig avondmaal nodigde hij me uit

Een kopje zure melk die meer groen dan wit was

En het gaf me de drafstoornis

De natte oude aardappelen zouden de katten vergiftigen

En de schuur waar mijn bed stond krioelde van de ratten

De vlooien zouden de onverschrokken St. Pat . bang hebben gemaakt

die de slangen over de grens verdreef.

Hij werkte me overdag en hij werkte me 's nachts,

terwijl hij een oude kaars vasthield om me wat licht te geven

Ik wou dat zijn aardappelen zouden sterven van de plaag

of hij zou er met de feeën vandoor gaan.

Het was op deze oude vrek ik keek met een frons

Toen het rietje werd binnengebracht om mijn shakedown te maken

En ik wenste dat ik hem en zijn stad nooit had gezien

noch de lucht boven Darby O'Leary.

Ik heb in Kilconnel gewerkt, ik heb in Killmore gewerkt

Ik werkte in Knoockannie en Shamballamore

In Kalisanaker en Sollahed Moore met boeren die zo fatsoenlijk en vrolijk zijn.

Ik heb gewerkt in Tipperary, the Rag and Ross Green

Op de berg van Killfegal, de brug van Orleans

Maar zo'n treurige hongersnood heb ik nog nooit gezien

Zoals ik kreeg van de oude Darby O'Leary