Danny Farrell - The Dubliners

I knew Danny Farrell when his football was a can.

In his hand me down’s and wellers and sandwiches of grand,

But now this pave ment pesent, is a full grown bitter man,

With all his trials and troubles, of hes travelling people’s clan

He’s a looser a boozer, me and you user,

A rater a traitor, peoples police hater,

So lonely and only, what you call a gurrier,

Still now, Danny Farrell he’s a man.

I knew Danny Farrell when he joined the national school,

He was lousy at the gaelic, called him amadan and fool

He was briliant at the toss school

Or traiding objects in the pown

By the time he was an adult all his charming ways were gone.

He’s a looser a boozer, me and you user,

A rater a traitor, peoples police hater,

So lonely and only, what you call a gurrier,

Still now, Danny Farrell he’s a man.

I knew Dannd Farrell when he queued up for the dole,

And he tried to hide his loss of pride,

That eats away the soul,

Mending pots and kettles, is a trade lost in the past.

Theres no hand out’s here for tinkeres was the answer when he asked.

He’s a looser a boozer, me and you user,

A rater a traitor, peoples police hater,

So lonely and only, what you call a gurrier,

Still now, Danny Farrell he’s a man.

I still know Danny Farrell, saw him just there yesterday,

Drinking methylated spirits, with some winos on the quay,

Now he’s fourty going on eighty, with his eyes of hope bereft,

And he told me this for certain, theres not many of us left,

He’s a looser a boozer, me and you user,

A rater a traitor, peoples police hater,

So lonely and only, what you call a gurrier,

Still now, Danny Farrell he’s a man.

Ik kende Danny Farrell toen zijn voetbal nog een blikje was.

In zijn hand me down's en wellers en sandwiches van grand,

Maar nu is deze stoep een volwassen, verbitterde man,

Met al zijn beproevingen en problemen, van zijn reizende clan van mensen

Hij is een loser een boozer, ik en jij gebruiker,

Een beoordelaar, een verrader, een volkspolitiehater,

Zo eenzaam en alleen, wat je een gurrier noemt,

Nu nog steeds, Danny Farrell, hij is een man.

Ik kende Danny Farrell toen hij naar de nationale school ging,

Hij was slecht in het Gaelic, noemde hem amadan en dwaas

Hij was briljant op de toss-school

Of objecten ruilen in de pow

Tegen de tijd dat hij volwassen was, waren al zijn charmante manieren verdwenen.

Hij is een loser een boozer, ik en jij gebruiker,

Een beoordelaar, een verrader, een volkspolitiehater,

Zo eenzaam en alleen, wat je een gurrier noemt,

Nu nog steeds, Danny Farrell, hij is een man.

Ik kende Dannd Farrell toen hij in de rij stond voor de uitkering,

En hij probeerde zijn verlies van trots te verbergen,

Dat vreet de ziel weg,

Potten en ketels verstellen, is een ambacht dat in het verleden verloren is gegaan.

Er is hier geen hand-out voor knutselaars was het antwoord toen hij vroeg.

Hij is een loser een boozer, ik en jij gebruiker,

Een beoordelaar, een verrader, een volkspolitiehater,

Zo eenzaam en alleen, wat je een gurrier noemt,

Nu nog steeds, Danny Farrell, hij is een man.

Ik ken Danny Farrell nog, zag hem daar gisteren,

Alcoholische drank drinkend, met wat wijntjes op de kade,

Nu is hij veertig tegen tachtig, met zijn ogen van hoop beroofd,

En hij vertelde me dit zeker, er zijn er niet veel meer van ons,

Hij is een loser een boozer, ik en jij gebruiker,

Een beoordelaar, een verrader, een volkspolitiehater,

Zo eenzaam en alleen, wat je een gurrier noemt,

Nu nog steeds, Danny Farrell, hij is een man.