I Wish I Had Someone to Love Me - Barney McKenna, The Dubliners

I wish I had someone to love me,

Someone to call me their own,

Someone to stay with me al- ways,

I’m weary of being alone.

Meet me tonight in the moon- light,

Meet me tonight all alone;

I have a sad story to tell you,

I’ll tell by the light of the moon.

I wish I had someone to love me,

Someone to call me their own,

Someone to stay with me al- ways,

I’m weary of being alone.

I’ll be sent to the new jail tomor- row,

Leavin' my darlin' alone,

With the cold iron bars all around me,

And my head on a pillow of stone.

I wish I had someone to love me,

Someone to call me their own,

Someone to stay with me al- ways,

I’m weary of being alone.

Tonight is our last night toget- her,

The nearest and dearest must part,

For all that has bound us toget- her,

Is quickly being torn apart.

I wish I had someone to love me,

Someone to call me their own,

Someone to stay with me al- ways,

I’m weary of being alone.

I have a large ship on the o- cean,

All laden with silver and gold,

And before my poor darlin' will suf- fer,

That ship will be anchored and sold.

I wish I had someone to love me,

Someone to call me their own,

Someone to stay with me al- ways,

I’m weary of being alone.

I wish I had wings of a spar- row,

For those prison walls I must flee;

I’d fly to the arms of my true love,

And bring her home safety to me.

I wish I had someone to love me,

Someone to call me their own,

Someone to stay with me al- ways,

I’m weary of being alone.

I’m weary of being alone.

Ik wou dat ik iemand had die van me hield,

Iemand die me hun eigen naam noemt,

Iemand die altijd bij me blijft,

Ik ben het zat om alleen te zijn.

Ontmoet me vanavond in het maanlicht,

Ontmoet me vanavond helemaal alleen;

Ik heb een droevig verhaal te vertellen,

Ik zal het vertellen bij het licht van de maan.

Ik wou dat ik iemand had die van me hield,

Iemand die me hun eigen naam noemt,

Iemand die altijd bij me blijft,

Ik ben het zat om alleen te zijn.

Ik word morgen naar de nieuwe gevangenis gestuurd,

Mijn lieveling alleen laten,

Met de koude ijzeren staven om me heen,

En mijn hoofd op een kussen van steen.

Ik wou dat ik iemand had die van me hield,

Iemand die me hun eigen naam noemt,

Iemand die altijd bij me blijft,

Ik ben het zat om alleen te zijn.

Vanavond is onze laatste avond samen,

De meest nabije en dierbaarste moet scheiden,

Voor alles wat ons heeft verbonden,

Wordt snel uit elkaar gescheurd.

Ik wou dat ik iemand had die van me hield,

Iemand die me hun eigen naam noemt,

Iemand die altijd bij me blijft,

Ik ben het zat om alleen te zijn.

Ik heb een groot schip op de oceaan,

Allemaal beladen met zilver en goud,

En voordat mijn arme schat zal lijden,

Dat schip zal worden verankerd en verkocht.

Ik wou dat ik iemand had die van me hield,

Iemand die me hun eigen naam noemt,

Iemand die altijd bij me blijft,

Ik ben het zat om alleen te zijn.

Ik wou dat ik vleugels van een mus had,

Voor die gevangenismuren moet ik vluchten;

Ik zou vliegen naar de armen van mijn ware liefde,

En breng haar veiligheid thuis bij mij.

Ik wou dat ik iemand had die van me hield,

Iemand die me hun eigen naam noemt,

Iemand die altijd bij me blijft,

Ik ben het zat om alleen te zijn.

Ik ben het zat om alleen te zijn.