Who Speaks Spanish, Colon Quesadilla - The Devil Wears Prada

This cold floor we know too well.

hearts poisoned with pride.

Black blood dotting our warmth.

Ending our contentment.

This place is a contorted altar.

I must seek strength from somwhere,

For I’ve reduced myself to nothing.

We’ve been here one thousand times.

Cold idle hands, floor-welcomed knees.

Hello autumn, I need not your companionship.

Doubtless I stand;

laying my heart into the hands of eternity.

Revive me doctines!

Await the day, when all our blood will wash away.

The world’s balance I’m too familiar with;

Selfishness outweighs genorosity

Blindness produced by your own hands afront your face.

Lips bleeding with guilt.

Frightful little fiends.

If these words mean nothing;

than where is the conclusion?

Lyricism aside, Christ is the deduction

Deze koude vloer kennen we maar al te goed.

harten vergiftigd met trots.

Zwart bloed stippelt onze warmte.

Het beëindigen van onze tevredenheid.

Deze plaats is een verwrongen altaar.

Ik moet ergens kracht zoeken,

Want ik heb mezelf tot niets gereduceerd.

We zijn hier al duizend keer geweest.

Koude, inactieve handen, op de grond welkome knieën.

Hallo herfst, ik heb je gezelschap niet nodig.

Ik sta ongetwijfeld;

mijn hart in de handen van de eeuwigheid leggen.

Herleef me leerstellingen!

Wacht op de dag dat al ons bloed zal wegspoelen.

De balans van de wereld waar ik te bekend mee ben;

Egoïsme weegt zwaarder dan vrijgevigheid

Blindheid veroorzaakt door je eigen handen voor je gezicht.

Lippen bloeden van schuld.

Angstaanjagende kleine duivels.

Als deze woorden niets betekenen;

dan waar is de conclusie?

Afgezien van de lyriek, is Christus de deductie