This Song Is Called - The Devil Wears Prada

I am the speaker but what is responsibility?

This is beg of you, build me brick upon brick.

High tides;

waves of hypocrisy.

I didn"t think the clock struck more than twelve times.

I decided to name her insomnia.

«Her teeth (show) like white seeds in a scarlet fruit»

This I must tell you, old friend: fear beauty.

This is meager, this is feeble.

She was only a fiction and my creation

Ik ben de spreker, maar wat is verantwoordelijkheid?

Dit smeek je, bouw me steen op steen.

Vloed;

golven van hypocrisie.

Ik dacht niet dat de klok meer dan twaalf keer sloeg.

Ik besloot haar slapeloosheid te noemen.

«Haar tanden (vertonen) als witte zaden in een scharlaken vrucht»

Dit moet ik je zeggen, oude vriend: vrees schoonheid.

Dit is mager, dit is zwak.

Ze was slechts een fictie en mijn creatie