Survivor - The Devil Wears Prada

I am one of the last few standing, a survivor on a farm, just along the

outskirts of a small city.

Like most that have made it this far, I live off of old canned goods and a healthy back stock of ammunition.

Greetings from extermination, Kansas — death in the midwest.

Greetings from extermination, Kansas — death in the midwest.

Even with the godless reaching my property every few days, I am tortured by solitude.

The whispering of the cornfields haunt me like the moans of my undead enemies.

My depression grows stronger: it’s bitter claws around my neck.

I will always be tortured… tortured by solitude.

Will anything get better for me?

I have watched the world die, all I know now

is regret.

Will this sickness ever leave this world?

I have watched the world die,

all I know now is regret.

I am haunted, I am haunted by all that surrounds me.

I have watched the world die, all I know now is regret.

What I’ve known has been taken from me.

I have watched the world die,

all I know now is regret.

I am one of the last few standing, a survivor on a farm, just along the

outskirts of a small city.

No one living has been within this house since my wife died two years ago.

Another occasion of when the undead came across some innocence…

… came across some innocence.

I will never see through this nightmare.

I will never know sunlight again.

I will never see through this nightmare.

I will never taste her lips again.

Ik ben een van de laatste overblijvende, een overlevende op een boerderij, net langs de

buitenwijken van een kleine stad.

Zoals de meesten die het tot nu toe hebben gehaald, leef ik van oude ingeblikte goederen en een gezonde voorraad munitie.

Groeten van uitroeiing, Kansas - dood in het middenwesten.

Groeten van uitroeiing, Kansas - dood in het middenwesten.

Zelfs nu de goddelozen mijn eigendom om de paar dagen bereiken, word ik gekweld door eenzaamheid.

Het gefluister van de korenvelden achtervolgt me als het gekreun van mijn ondode vijanden.

Mijn depressie wordt sterker: het zijn bittere klauwen om mijn nek.

Ik zal altijd gemarteld worden... gemarteld door eenzaamheid.

Wordt er iets beter voor mij?

Ik heb de wereld zien sterven, alles wat ik nu weet

heeft spijt.

Zal deze ziekte ooit deze wereld verlaten?

Ik heb de wereld zien sterven,

alles wat ik nu weet is spijt.

Ik word achtervolgd, ik word achtervolgd door alles om me heen.

Ik heb de wereld zien sterven, het enige wat ik nu weet is spijt.

Wat ik heb geweten is van mij afgenomen.

Ik heb de wereld zien sterven,

alles wat ik nu weet is spijt.

Ik ben een van de laatste overblijvende, een overlevende op een boerderij, net langs de

buitenwijken van een kleine stad.

Er is niemand in dit huis geweest sinds mijn vrouw twee jaar geleden stierf.

Nog een keer dat de ondoden onschuld tegenkwamen...

… kwam wat onschuld tegen.

Ik zal deze nachtmerrie nooit doorzien.

Ik zal nooit meer zonlicht kennen.

Ik zal deze nachtmerrie nooit doorzien.

Ik zal haar lippen nooit meer proeven.