On the Wings of Gloria - The Devil's Blood

A voice called from beyond the stars

By way of the serpent whirling through my veins

Through the clatter of the iron age

Into the dreams of the insane:

Turn away from the light again!

And I was accosted by fear

And my skin was salty from my tears

But ever your radiance shone me sights of Gloria

And brought me back to contest the light again!

So I looked around for your sigils

And I found them in the blood of your brood

The empty and desolate, the void within the storm

Abomination that sheds his light again

I have drowned my heart in sorrow

I have closed my soul to man

I have wallowed in in the darkness

I have embraced the death

I shall never see the light again!

My body is chiming

With the thought that fills the universe

I must needs cut out my senses

Lest his word becomes my hearse

A pound of flesh, a pound of flesh

The keeper demands a pound of flesh

Skin for skin, skin for skin

Bred and sired in box and sin

Woe is them, woe is them

Who wears these chains as golden mesh

Rain of ash, rain of ash

As holy flesh and sulphur clash

I know their torment shall never pass

Haunted forever by love and distress

In the endless desert wings, strewn with broken glass

My King of Chaos stands in a realm of boiling brass

On the wings of Gloria

Across the plane of sadness

Contraction and expansion

From the death into the death

From the middle of never

Into the endless ever after

I stride among the broken clock

Proclaiming «Lord, I am your rock!»

Build on me your empire of euphoria!

Kindle me with your unborn breath

Let me fly on the wings of Gloria!

Let me fly on the wings of death!

So I have raised a temple of blood and bone

On the vanquished reason surrounds my soul

The stairway is open, the circle is whole

The dragon spreads its light again!

So make your wings to shine

And make your eyes to beam

Make your dark as fire so bright

Burn my eyes with its light

So I may never see the light again!

Een stem riep van voorbij de sterren

Door de slang die door mijn aderen wervelt

Door het gekletter van de ijzertijd

In de dromen van krankzinnigen:

Draai je weer weg van het licht!

En ik werd aangesproken door angst

En mijn huid was zout van mijn tranen

Maar ooit straalde jouw uitstraling mij de bezienswaardigheden van Gloria uit

En bracht me terug om het licht opnieuw te betwisten!

Dus ik heb rondgekeken naar je tekens

En ik vond ze in het bloed van je kroost

Het lege en desolate, de leegte in de storm

Een gruwel die zijn licht weer laat schijnen

Ik heb mijn hart verdronken in verdriet

Ik heb mijn ziel gesloten voor de mens

Ik heb me in het duister gehuld

Ik heb de dood omarmd

Ik zal nooit meer het licht zien!

Mijn lichaam roept

Met de gedachte die het universum vult

Ik moet mijn zintuigen uitschakelen

Opdat zijn woord niet mijn lijkwagen wordt

Een pond vlees, een pond vlees

De keeper eist een pond vlees

Huid voor huid, huid voor huid

Gekweekt en verwekt in doos en zonde

Wee hen, wee hen

Wie draagt ​​deze kettingen als gouden gaas?

Regen van as, regen van as

Als heilig vlees en zwavel botsen

Ik weet dat hun kwelling nooit voorbij zal gaan

Voor altijd achtervolgd door liefde en verdriet

In de eindeloze woestijnvleugels, bezaaid met gebroken glas

Mijn King of Chaos staat in een rijk van kokend koper

Op de vleugels van Gloria

Over het vlak van verdriet

Samentrekking en uitzetting

Van de dood in de dood

Vanaf het midden van nooit

In het oneindige ooit

Ik stap tussen de kapotte klok

Uitroepend "Heer, ik ben uw rots!"

Bouw op mij uw rijk van euforie!

Kindle me met je ongeboren adem

Laat me vliegen op de vleugels van Gloria!

Laat me vliegen op de vleugels van de dood!

Dus ik heb een tempel van bloed en botten opgericht

Op de overwonnen reden omringt mijn ziel

De trap is open, de cirkel is heel

De draak verspreidt zijn licht weer!

Dus laat je vleugels schitteren

En laat je ogen stralen

Maak je donker als vuur zo helder

Verbrand mijn ogen met zijn licht

Dus misschien zie ik nooit meer het licht!