Sunny Moon - The Cat Empire

I climb the ladder of those black and white keys

They take me out and into places some are real and some imaginary

And though she sways between a mystery and light

She walks with me, she walks with me alone into the night

Tonight I see the sunny moon is rising again

Three seasons passed since you were here then disappeared a friend

Yet now exploded from its dreams back in that place oh how it beams

And I see that you were glowing in the shadows

And you’ve been here all along

Ah you never left my side and now I feel my arms grow

Stronger

You may forget the details and you can forget the dates but never

Forget the moment when the night revealed her face

To be poor by lack of money but by god be rich in prize

I found my youth’s desire dark within her eyes

And the tent kept breathing something and then she cried —

‘Hold on we’re going somewhere else tonight'

We’re going somewhere else tonight baby yeh!

And my friends they are the heroes of the loneliness that’s life

And though everyone has a weakness only some they are defiant

While most of us can see only a few have the gift of sight

Would you walk with me

Would you walk with me alone into the night?

The sun is set

Ik beklim de ladder van die zwart-witte toetsen

Ze nemen me mee naar plaatsen, sommige zijn echt en andere denkbeeldig

En hoewel ze zwaait tussen een mysterie en licht

Ze loopt met me mee, ze loopt alleen met me de nacht in

Vanavond zie ik dat de zonnige maan weer opkomt

Er gingen drie seizoenen voorbij sinds je hier was en toen verdween een vriend

Maar nu ontplofte het uit zijn dromen terug op die plek oh wat straalt het?

En ik zie dat je gloeide in de schaduwen

En je bent hier al die tijd geweest

Ah je bent nooit van mijn zijde geweken en nu voel ik mijn armen groeien

sterker

U kunt de details vergeten en u kunt de datums vergeten, maar nooit

Vergeet het moment waarop de nacht haar gezicht onthulde

Om arm te zijn door gebrek aan geld, maar door god rijk te zijn aan prijzen

Ik vond het verlangen van mijn jeugd donker in haar ogen

En de tent bleef iets ademen en toen huilde ze...

'Wacht even, we gaan vanavond ergens anders heen'

We gaan vanavond ergens anders heen schat!

En mijn vrienden, zij zijn de helden van de eenzaamheid die het leven is

En hoewel iedereen een zwakte heeft, zijn er maar een paar die uitdagend zijn

Hoewel de meesten van ons kunnen zien, hebben slechts enkelen de gave van zicht

Loop je met me mee

Zou je alleen met me de nacht in willen lopen?

De zon gaat onder