Desdemona - The Alternate Routes, Patty Griffin

Desdemona, help yourself

I hear you mourning at the dawn

Desdemona, ask which side

Of all this lying are you on

Did you build yourself a runway?

Did you tell yourself tomorrow?

Did you cry?

And are you dressed in hesitation

When you tell yourself that everything’s alright?

Cause I see a distance in your smile

And what your Mondays have become

Could be the rest of your life

Desdemona, you’re not dead yet

No it’s not wrong

If you want everything in life under the sun

Under the sun

Desdemona, you’re in love

Do not forget about yourself

Desdemona, bring the people

That you love inside your hell

Cause you are younger in the eyes of those who see you

Please forget about the time

Throw yourself out on these brave and empty branches

In the winter waiting high

Everybody’s out there killing time

But I will be damned to lets you stand here killing mine

Don’t you know we’re gonna change a whole world the day

We stop waiting on the world to change

Desdemona, we are not so very different

Do you see?

At the moment braver still

Than what our minds let us believe

Even the walls the will surround you

Somehow steady by your very own hands

I don’t know just how to change you

All I know is how to tell you that you can

Cause I’ll never tell you how to live

But you keep on telling me

That’s just the way it is

Desdemona more then anything I know

Never tell yourself that’s just the way it goes

I know it goes

But what do I know

Desdemona, help jezelf

Ik hoor je rouwen bij het ochtendgloren

Desdemona, vraag welke kant?

Van al dit liegen ben je op?

Heb je een landingsbaan voor jezelf gebouwd?

Heb je het jezelf morgen verteld?

Heb je gehuild?

En ben je gekleed in aarzeling?

Wanneer je tegen jezelf zegt dat alles in orde is?

Want ik zie een afstand in je glimlach

En wat je maandagen zijn geworden

Kan de rest van je leven zijn

Desdemona, je bent nog niet dood

Nee, het is niet verkeerd

Als je alles in het leven onder de zon wilt

Onder de zon

Desdemona, je bent verliefd

Vergeet jezelf niet

Desdemona, breng de mensen

Waar je van houdt in je hel

Omdat je jonger bent in de ogen van degenen die je zien

Vergeet alsjeblieft de tijd

Gooi jezelf op deze dappere en lege takken

In de winter hoog wachten

Iedereen is daarbuiten om de tijd te doden

Maar ik zal verdoemd zijn om je hier te laten staan ​​en de mijne te doden

Weet je niet dat we met de dag een hele wereld gaan veranderen

We stoppen met wachten tot de wereld verandert

Desdemona, we zijn niet zo heel verschillend

Zie je?

Op dit moment nog moediger

Dan wat onze geest ons laat geloven

Zelfs de muren zullen je omringen

Op de een of andere manier stabiel door je eigen handen

Ik weet niet hoe ik je moet veranderen

Ik weet alleen hoe ik je kan vertellen dat je het kunt

Want ik zal je nooit vertellen hoe je moet leven

Maar je blijft me vertellen

Het is niet anders

Desdemona meer dan alles wat ik ken

Zeg nooit tegen jezelf dat het gewoon zo gaat

Ik weet dat het gaat

Maar wat weet ik?