After the Fall - Terrance Zdunich

We scratch on the plains,

Up town they fluff the feathers,

Coachmen walk with canes,

And every collar is creased.

A Gentleman prefers to break from airs and fetters,

To roll off his sleeves,

And liberate the Beast.

Let us piss from the vine,

Let us claw in the mud,

Let us swing with both fists

As we writhe in the blood,

Let us walk on stained glass,

Sinners one,

Sinners all,

It’s always prettiest after the Fall.

We gnaw on the bone,

Up town they sprinkle sweetener

Nectar for the cups,

And napkins for the chins,

A Gentleman prefers to dig in with his fingers,

Suck in through his teeth,

And bare a hungry grin,

Let us piss from the vine,

Let us claw in the mud,

Let us swing with both fists

As we writhe in the blood,

Let us walk on stained glass,

Sinners one,

Sinners all,

It’s always prettiest after the Fall.

We board up the shed,

Up town they gild Cathedrals,

Choir boys for Hymns,

And candles for the Mass,

A Gentleman prefers to differ with his Steeple

Salt his scripture well,

And show a little class.

Let us piss from the vine

Let us claw in the mud,

Let us swing with both fists

As we writhe in the blood,

Let us walk on stained glass,

Sinners one,

Sinners ALL,

Let us piss from the vine

Let us claw in the mud,

Let us swing with both fists

As we writhe in the blood,

Let us walk on stained glass,

Sinners one,

Sinners all,

It’s always prettiest after the Fall.

We krabben op de vlaktes,

In de stad pluizen ze de veren,

Koetsiers lopen met stokken,

En elke kraag is gekreukt.

Een heer breekt liever uit lucht en boeien,

Om zijn mouwen uit te rollen,

En bevrijd het Beest.

Laten we pissen van de wijnstok,

Laten we klauwen in de modder,

Laten we met beide vuisten zwaaien

Terwijl we in het bloed kronkelen,

Laten we lopen op glas in lood,

zondaars een,

zondaars allemaal,

Na de herfst is het altijd het mooist.

We knagen op het bot,

In de stad strooien ze zoetstof

Nectar voor de kopjes,

En servetten voor de kin,

Een heer graaft het liefst met zijn vingers,

Door zijn tanden naar binnen zuigen,

En met een hongerige grijns,

Laten we pissen van de wijnstok,

Laten we klauwen in de modder,

Laten we met beide vuisten zwaaien

Terwijl we in het bloed kronkelen,

Laten we lopen op glas in lood,

zondaars een,

zondaars allemaal,

Na de herfst is het altijd het mooist.

We sluiten de schuur af,

In de stad vergulden ze kathedralen,

Koorjongens voor hymnes,

En kaarsen voor de mis,

Een heer onderscheidt zich liever met zijn Steeple

Zout zijn Schrift goed,

En laat een beetje klasse zien.

Laten we pissen van de wijnstok

Laten we klauwen in de modder,

Laten we met beide vuisten zwaaien

Terwijl we in het bloed kronkelen,

Laten we lopen op glas in lood,

zondaars een,

zondaars ALLEN,

Laten we pissen van de wijnstok

Laten we klauwen in de modder,

Laten we met beide vuisten zwaaien

Terwijl we in het bloed kronkelen,

Laten we lopen op glas in lood,

zondaars een,

zondaars allemaal,

Na de herfst is het altijd het mooist.