Beşikten Mezara - Tepki

Aklımda baba paralanmak

Doğanın kanununu yaşamak

Bize öğretilen hep yalan

Beşikten mezara kovala

Devam et, korkma her gün zorla

Zaten böyle doğacak rüyalar

Her gün engel olacak hayaller

Yokluk yalnız boş laf bahanen

Her yer mesken, her yer cenazen

Tutmaz parmaklıklar bir mahzen

Fark etmez yokuşlar mesafen

Kimler düştü düşler kurarken

Aklımda baba paralanmak (paralanmak)

Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)

Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Bize öğrеtilen hep yalan (yalan)

Biz de mеzar önünde duran (duran)

Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Kafamın içindekilere mahkum oluyorum

Geceler uzuyor sonraki günüme

Sanırım genetik yaşadıklarımız

Bu da bir bakıma babamdan hediye

Ne kaldı geriye bunca yıl, bunca medet

Ne şeytan ne de melek

Ne bir ışık, ne de güneş

Anca kapan, yazıp üret

Karanlık odalara adadım çocukluğumu şimdi dönüyor geriye

Avuçlarıma doluyor bu hasat

Heyecanı kalmadı bir gram bile

Sanki zamanımızı boşa yaktık

Ama kimselere soramazdık

Fırtınalara çevirdik rotamızı

İnan sonucumuz sona kaldı

Hayal uğramadı inan mahallelerimize, evimize, okuluma, sıralara

İnadım getirdi bugünüme

Elveda bütün çocukluğuma

Geri kalan hayallerime

Büyüdük 17'de

Gömüldük bu işe inan mezar yerine

Ölümsüz olmak için öleceğiz

Tadı yok ne serseler önüme

Geçti bu dünyadan ümidim kalmadı

Sırada ne var onu göreceğiz

Yaşadık boş

Şimdiyse bardağın dolu tarafına sabırım yok

Yürürüm dik, sonumuz bok

Azrail'e bile hazırım bro

Aklımda baba paralanmak (paralanmak)

Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)

Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Bize öğretilen hep yalan (yalan)

Biz de mezar önünde duran (duran)

Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Aklımda baba paralanmak

Doğanın kanununu yaşamak

Bize öğretilen hep yalan

Beşikten mezara kovala

Devam et, korkma her gün zorla

Zaten böyle doğacak rüyalar

Haar gün engel olacak hayaller

Yokluk yalnız boş laf bahanen

Haar yer mesken, haar yer cenazen

Tutmaz parmaklıklar bir mahzen

Fark etmez yokuşlar mesafen

Kimler düştü düşler kurarken

Aklımda baba paralanmak (paralanmak)

Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)

Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Bize öğretilen hep yalan (yalan)

Biz de mezar önünde duran (duran)

Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Kafamın içindekilere mahkum oluyorum

Geceler uzuyor sonraki günüme

Sanırım genetik yaşadıklarımız

Bu da bir bakıma babamdan hediye

Ne kaldı geriye bunca yıl, bunca medet

Ne şeytan ne de melek

Ne bir şık, ne de güneş

Anca kapan, yazıp üret

Karanlk odalara adadım çocukluğumu şimdi dönüyor geriye

Avuçlarıma doluyor bu hasat

Heyecanı kalmadı bir gram gal

Sanki zamanımızı boşa yaktık

Ama kimselere soramazdık

Fırtınalara çevirdik rotamızı

nan sonucumuz sona kaldı

Hayal uğramadı inan mahallelerimize, evimize, okuluma, sıralara

nadım getirdi bugünüme

Elveda bütün çocukluğuma

Geri kalan hayallerime

Koop 17'de

Gömüldük bu işe inan mezar yerine

lümsüz olmak için öleceğiz

Tadı yok ne serseler önüme

Geçti bu dünyadan ümidim kalmad

Srada ne var onu göreceğiz

Yaşadık boş

Şimdiyse bardağın dolu tarafına sabırım yok

Yürürüm dik, sonumuz bok

Azrail'e gal hazırım bro

Aklımda baba paralanmak (paralanmak)

Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)

Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Bize öğretilen hep yalan (yalan)

Biz de mezar önünde duran (duran)

Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)

Beşikten mezara kovala (kaçma)