Blue - Tender Forever

When you get close i can’t deny that the heart

i’ve got gets stiff inside.

The hollowness, the fear, night vision disappear.

I want to feel like i’m alive,

you want to feel like you survive.

The struggle, the pain are narrow systems.

you should get out the air is clear,

we still drive by like it’s not here.

Breathe in, breathe out, lungs inside out.

Your body counts,

10 days are left before my love just hits your chest.

Can you hear this, can you feel me?

Pounding my fists across the air, my face gets wild

when i’m out there, trying to make it through your chest,

i’m a little scared to do my best.

But the Universe has made it clear,

it wrote your name all over me,

no differences, no remains,

hearts are made out of the same.

Knowledge isn’t what we own,

but it puts together what is undone.

The principle of Death,

the view of your own breath,

my love won’t come and disappear,

it even survive in your fears.

The beating, the flow, the dark inner glows.

For years you thought you could see,

but the perfect vision isn’t free.

Clear look into, you are now TWO.

For years you thought you couldn’t love when the whole time it was sitting

close.

Can you feel it, can you hear me?

Pounding my fists across the air, my face gets wild

when i’m out there,

trying to make it through your chest,

i’m a little scared to do my best.

But the Universe has made it clear,

it wrote your name all over me,

no differences, no remains,

hearts are made out of the same BLUE.

Als je dichtbij komt, kan ik niet ontkennen dat het hart

ik word stijf van binnen.

De leegte, de angst, het nachtzicht verdwijnen.

Ik wil het gevoel hebben dat ik leef,

je wilt het gevoel hebben dat je overleeft.

De strijd, de pijn zijn smalle systemen.

je moet eruit, de lucht is helder,

we rijden nog steeds voorbij alsof het er niet is.

Adem in, adem uit, longen binnenstebuiten.

Je lichaam telt,

Er zijn nog 10 dagen voordat mijn liefde je borst raakt.

Kun je dit horen, kun je me voelen?

Met mijn vuisten door de lucht bonkend, wordt mijn gezicht wild

als ik daarbuiten ben, probeer ik door je borst te komen,

ik ben een beetje bang om mijn best te doen.

Maar het universum heeft duidelijk gemaakt,

het schreef je naam over me heen,

geen verschillen, geen overblijfselen,

harten zijn van hetzelfde gemaakt.

Kennis is niet wat we bezitten,

maar het brengt samen wat ongedaan is gemaakt.

Het principe van de dood,

het zicht op je eigen adem,

mijn liefde zal niet komen en verdwijnen,

het overleeft zelfs in je angsten.

Het kloppen, de stroom, de donkere innerlijke gloed.

Jarenlang dacht je dat je kon zien,

maar de perfecte visie is niet gratis.

Duidelijk inkijken, je bent nu TWEE.

Jarenlang dacht je dat je niet kon liefhebben als het de hele tijd zat

dichtbij.

Kun je het voelen, kun je me horen?

Met mijn vuisten door de lucht bonkend, wordt mijn gezicht wild

als ik daar ben,

proberen door je borst te komen,

ik ben een beetje bang om mijn best te doen.

Maar het universum heeft duidelijk gemaakt,

het schreef je naam over me heen,

geen verschillen, geen overblijfselen,

harten zijn gemaakt van hetzelfde BLAUW.