Ten Fathoms Deep - Ten

There where the sea meets the dark brooding sky

Blown by the wings on the mystical ocean

Cross the abyss of a dream locked in time

Lost in the mist with the secrets the ocean keeps

Ten fathoms deep

She hails as the storm rips

Cutting her way through spray and mist

She sails where the ghost ships

Perish on such a night as this

Prow dive as the west wave

Shatters its edge across the keel

Up high as the crest spray

Buries the seal in tides of steel, the storm rages on

As the waves command, this ship is damned

This pious sea, the sky degrees what has to be

There where the sea meets the dark brooding sky

Blown by the wings on the mystical ocean

Cross the abyss of a dream locked in time

Lost in the mist with the secrets the ocean keeps

Ten fathoms deep

Fork lighting, the whips tail

Lashing the decks enraged and cruel

Hot knife through the mainsail

Shapping the brittle mast in two

Now fatally wounded

Broken and drenched in silent tears

She climbs for a last breath

Surfacing once to disappear and rest down below

Till she sails again, this ship condemned

To tragically relive the scene for eternity

There underneath where the lost sleeping lie

Draped in the wreath where the grave never opens

Rest in the peace where the brave never die

Bury the beast with the secrets the ocean keeps

Ten fathoms deep

There where the sea meets the dark brooding sky

Blown by the wings on the mystical ocean

Cross the abyss of a dream locked in time

Lost in the mist with the secrets the ocean keeps

Ten fathoms deep

Daar waar de zee de donkere broeierige lucht ontmoet

Geblazen door de vleugels op de mystieke oceaan

Steek de afgrond over van een droom opgesloten in de tijd

Verdwaald in de mist met de geheimen die de oceaan bewaart

Tien vadem diep

Ze begroet terwijl de storm losbarst

Zich een weg banen door nevel en nevel

Ze vaart waar de spookschepen

Kom om op zo'n nacht als deze

Boegduik als de westelijke golf

Breekt zijn rand over de kiel

Zo hoog als de topspray

Begraaft het zegel in stalen getijden, de storm raast voort

Zoals de golven bevelen, is dit schip verdoemd

Deze vrome zee, de lucht graden wat moet zijn

Daar waar de zee de donkere broeierige lucht ontmoet

Geblazen door de vleugels op de mystieke oceaan

Steek de afgrond over van een droom opgesloten in de tijd

Verdwaald in de mist met de geheimen die de oceaan bewaart

Tien vadem diep

Vorkverlichting, de zwepenstaart

De dekken sjorren woedend en wreed

Heet mes door het grootzeil

De broze mast in tweeën vormen

Nu dodelijk gewond

Gebroken en doordrenkt van stille tranen

Ze klimt voor een laatste ademtocht

Eén keer naar de oppervlakte om te verdwijnen en beneden uit te rusten

Tot ze weer vaart, dit schip veroordeeld

Om de scène op tragische wijze voor de eeuwigheid opnieuw te beleven

Daar beneden waar de verloren slaap ligt

Gedrapeerd in de krans waar het graf nooit opengaat

Rust in de vrede waar de dapperen nooit sterven

Begraaf het beest met de geheimen die de oceaan bewaart

Tien vadem diep

Daar waar de zee de donkere broeierige lucht ontmoet

Geblazen door de vleugels op de mystieke oceaan

Steek de afgrond over van een droom opgesloten in de tijd

Verdwaald in de mist met de geheimen die de oceaan bewaart

Tien vadem diep