Arms of Gold - Tape Machines, Mia Pfirrman

Now that I’m looking back, I can see all the signs

I tried to fill in the cracks, that was spread in my mind

But I was all out of hope, lost in an endless maze

The emptiness had unfolded, just like a void but

You

Broke the coldness somehow

And lit up a flame

And oh

I was done feeling hopeless, screamed out loud

Because it

Felt impossible, in my bones

Like getting blood out of a stone, on my own

But you came around

And removed the thorn, in my soul

You guided me out of the storm, I found a home

In your arms of gold

In your arms of gold

In your arms of gold

In your arms of gold

It’s funny how easily, a life can be torn apart

Why couldn’t I simply see, that I was sick at heart

And I am in deep debt, the climb we did was unreal

You made me so speechless, I just can’t believe it

You

Broke the coldness somehow

And lit up a flame

And oh

I was my own enemy, screamed out loud

Because it

Felt impossible, in my bones

Like getting blood out of a stone, on my own

But you came around

And removed the thorn, in my soul

You guided me out of the storm, I found a home

In your arms of gold

In your arms of gold

In your arms of gold

In your arms of gold

I rise from the ashes (Mm-mm-mm)

With pins and patches

We carry on (Oh-oh-oh)

I rise from the ashes (Ayy-ayy)

I heal from your passion

My doubts are gone (Gone)

Oh-oh, oh-oh (Oh-oh)

Yeah (Yeah)

Felt impossible, in my bones

Like getting blood out of a stone, on my own

But you came around

And removed the thorn, in my soul

You guided me out of the storm, I found a home

In your arms of gold

In your arms of gold

In your arms of gold

In your arms of gold

I rise from the ashes (Ayy-ayy)

With pins and patches

We carry on (Carry on)

I rise from the ashes (Oh-oh-oh)

I heal from your passion

My doubts are gone

In your arms of gold (Gold)

Nu ik terugkijk, zie ik alle tekenen

Ik probeerde de scheurtjes in te vullen, die in mijn gedachten waren verspreid

Maar ik had geen hoop meer, verdwaald in een eindeloos doolhof

De leegte had zich ontvouwd, net als een leegte maar

Jij

Brak de kou op de een of andere manier

En stak een vlam aan

En oh

Ik was klaar met me hopeloos voelen, schreeuwde hardop

Omdat het

Voelde me onmogelijk, in mijn botten

Alsof ik in mijn eentje bloed uit een steen haal

Maar je kwam langs

En verwijderde de doorn, in mijn ziel

Je leidde me uit de storm, ik vond een thuis

In je gouden armen

In je gouden armen

In je gouden armen

In je gouden armen

Het is grappig hoe gemakkelijk een leven kan worden verscheurd

Waarom kon ik niet gewoon zien dat ik ziek van hart was?

En ik zit diep in de schulden, de klim die we deden was onwerkelijk

Je hebt me zo sprakeloos gemaakt, ik kan het gewoon niet geloven

Jij

Brak de kou op de een of andere manier

En stak een vlam aan

En oh

Ik was mijn eigen vijand, schreeuwde hardop

Omdat het

Voelde me onmogelijk, in mijn botten

Alsof ik in mijn eentje bloed uit een steen haal

Maar je kwam langs

En verwijderde de doorn, in mijn ziel

Je leidde me uit de storm, ik vond een thuis

In je gouden armen

In je gouden armen

In je gouden armen

In je gouden armen

Ik herrijs uit de as (Mm-mm-mm)

Met spelden en patches

We gaan door (Oh-oh-oh)

Ik herrijs uit de as (Ayy-ayy)

Ik genees van je passie

Mijn twijfels zijn weg (Verdwenen)

Oh-oh, oh-oh (Oh-oh)

Jaaa Jaaa)

Voelde me onmogelijk, in mijn botten

Alsof ik in mijn eentje bloed uit een steen haal

Maar je kwam langs

En verwijderde de doorn, in mijn ziel

Je leidde me uit de storm, ik vond een thuis

In je gouden armen

In je gouden armen

In je gouden armen

In je gouden armen

Ik herrijs uit de as (Ayy-ayy)

Met spelden en patches

We gaan door (Doorgaan)

Ik herrijs uit de as (Oh-oh-oh)

Ik genees van je passie

Mijn twijfels zijn weg

In je armen van goud (Goud)