La Culpa - Tamara

Cuando al fin viene la soledad

Trás el amor que se va

Cuando ves que sobran ya la palabras

No nos dicen nada mas

Las traiciones y las mentiras

Nos llenan de oscuridad.

El culparnos ya no sirve de nada

De nada sirve ya hablar

No supimos empezar, no sabremos acabar…

Culpa mia, culpa tuya.

A pesar de nuestro amor hay mas

Culpa nuestra o de la vida

A pesar de lo que siento hay más

A quien culpar?

Ya no tendremos un mundo mejor

Solo el amargo sabor, ya no crecera

Ninguna flor en esta habitacion

Me gustaría que acabaras ya

No dejas de recordar

Tú sabrás si merecemos las lagrimas

Yo no lo quiero escuchar.

No supimos empezar, no sabremos acabar…

Culpa mia, culpa tuya.

A pesar de nuestro amor hay mas

Culpa nuestra o de la vida

A pesar de lo que siento hay más

A quien culpar?

(x2)

No supimos empezar

No sabremos acabar…

Hay historias distintas

Y que empiezan un poco más lejos…

Veo otras razones, veo otros orizontes nuevos.

Y poder olvidar y volver a reir

Y que no vuelva más el dolor

Mi culpa, tu culpa, la culpa.

Culpa mia, culpa tuya.

A pesar de nuestro amor hay mas

Culpa nuestra o de la vida

A pesar de lo que siento hay más

A quien culpar?

(Gracias a Sandrita por esta letra)

Wanneer eenzaamheid eindelijk komt

Na de liefde die weggaat

Als je ziet dat er al te veel woorden zijn

Ze vertellen ons niets anders

Het verraad en de leugens

Ze vullen ons met duisternis.

Onszelf de schuld geven heeft geen zin meer

Praten heeft geen zin meer

We wisten niet hoe we moesten beginnen, we zullen niet weten hoe we moeten eindigen...

Mijn schuld, jouw schuld.

Ondanks onze liefde is er meer

Onze schuld of die van het leven

Ondanks wat ik voel is er meer

Wie de schuld?

We zullen niet langer een betere wereld hebben

Alleen de bittere smaak, hij groeit niet meer

geen bloem in deze kamer

Ik zou graag willen dat je nu klaar bent

je stopt niet met herinneren

Je zult weten of we de tranen verdienen

Ik wil het niet horen.

We wisten niet hoe we moesten beginnen, we zullen niet weten hoe we moeten eindigen...

Mijn schuld, jouw schuld.

Ondanks onze liefde is er meer

Onze schuld of die van het leven

Ondanks wat ik voel is er meer

Wie de schuld?

(x2)

we wisten niet hoe te beginnen

We zullen niet weten hoe we moeten eindigen...

er zijn verschillende verhalen

En ze beginnen een beetje verder...

Ik zie andere redenen, ik zie andere nieuwe horizonten.

En om weer te kunnen vergeten en lachen

En laat de pijn nooit meer terugkomen

Mijn schuld, jouw schuld, de schuld.

Mijn schuld, jouw schuld.

Ondanks onze liefde is er meer

Onze schuld of die van het leven

Ondanks wat ik voel is er meer

Wie de schuld?

(Met dank aan Sandrita voor deze teksten)