Anclame - Tamara

No hay exhibición

De dos magos qué al qué inician su labor

Por quererse dando amor

Por querer continuar

Por querer salir a flote de este mar

Qué se nos va

Qué enfurece si hay tormenta qué se calma si es vencido sin hablar

Por querer continuar

Por querer continuar te pido

(Coro)

Ánclame como tú sabes

Átame sin condición

Mi piel va a la deriva sin tus remos

Háblame de si algún día

Tomare por tanto mar

Nuestro escombro sin cesar

Tras la barca de mi voz

Son las cosas de la vida qué te llenan de ilusión

Esperanza amiga mía se ha convertido en tu canción

Que tal vez nos suene mas

Pero esconde la verdad

Por querer continuar de sol a sol hasta entender

O saciarme con tus aguas qué aunque turbias se nos fue

Por querer continuar, por seguir queriendo amar te ruego

(Coro)

Ánclame como tú sabes

Átame sin condicion

Mi piel va a la deriva sin tus remos

Ánclame si ves un día

Ya no vago por tu mar

Aquel que me vio llegar

Y ahora huele a despedida…

geen scherm

Van twee goochelaars die aan hun werk beginnen

Om van elkaar te houden en liefde te geven

om door te willen gaan

Om uit deze zee te willen drijven

Wat gebeurd er?

Wat wordt er woedend als er een storm is, wat kalmeert als het wordt verslagen zonder te spreken?

om door te willen gaan

Om verder te willen vraag ik je

(Refrein)

Veranker me zoals je weet

Bind me vast zonder voorwaarden

Mijn huid drijft af zonder jouw roeiriemen

Vertel me als op een dag

Ik zal zoveel zee nemen

Ons eindeloze puin

Achter de boot van mijn stem

Het zijn de dingen in het leven die je met illusie vullen

Ik hoop dat mijn vriend je liedje is geworden

Dat het misschien meer op ons lijkt

Maar verberg de waarheid

Om door te willen gaan van zonsopgang tot zonsondergang totdat we het begrijpen

Of mezelf verzadigen met jouw wateren die, hoewel troebel, ons verlieten

Om door te willen gaan, om door te gaan met willen liefhebben, smeek ik je

(Refrein)

Veranker me zoals je weet

Bind me vast zonder voorwaarden

Mijn huid drijft af zonder jouw roeiriemen

Anker me als je een dag ziet

Ik dwaal niet langer door jouw zee

Degene die me zag aankomen

En nu ruikt het naar afscheid...