Cannibal - Tally Hall

Looking for a cavern

A place where she can stay

Waiting for the darkness

When she leaves obsessed to make her way to me Because it’s getting to the time when she will need to feed and

I am the willing victim of a cannibal

She rips out my bones just like I’m an animal

And right when I’m feeling like my blood is drained

She calls it a game

But the wound that she leaves is unmistakable

I am not the only one that she has come to see

Dig up the skeletons of men who thought that they would be the

One like me Like they could be the ones to make her believe

But for now

I am the willing victim of a cannibal

She rips out my bones just like I’m an animal

And right when I’m feeling like my blood is drained

She calls it a game

But the wound that she leaves is unmistakable

Hiding in corners disguised

She’s a phantom, a glimmer inside

She keeps on feeding while I am conceding

So please won’t you tear me open wide

I am the willing victim of a cannibal

She rips out my bones just like I’m an animal

And right when I’m feeling like my blood is drained

She calls it a game

But the wound that she leaves is unmistakable

Op zoek naar een grot

Een plek waar ze kan blijven

Wachten op de duisternis

Als ze geobsedeerd weggaat om naar mij te gaan, omdat het tijd wordt dat ze moet eten en drinken

Ik ben het gewillige slachtoffer van een kannibaal

Ze scheurt mijn botten eruit alsof ik een dier ben

En precies op het moment dat ik het gevoel heb dat mijn bloed op is

Ze noemt het een spel

Maar de wond die ze achterlaat is onmiskenbaar

Ik ben niet de enige bij wie ze is komen kijken

Graaf de skeletten op van mannen die dachten dat ze de...

Iemand zoals ik, alsof zij degenen zouden kunnen zijn om haar te laten geloven

Maar voor nu

Ik ben het gewillige slachtoffer van een kannibaal

Ze scheurt mijn botten eruit alsof ik een dier ben

En precies op het moment dat ik het gevoel heb dat mijn bloed op is

Ze noemt het een spel

Maar de wond die ze achterlaat is onmiskenbaar

Verborgen in hoeken vermomd

Ze is een spook, een glimp van binnen

Ze blijft eten terwijl ik toegeef

Dus wil je me alsjeblieft niet wijd openscheuren

Ik ben het gewillige slachtoffer van een kannibaal

Ze scheurt mijn botten eruit alsof ik een dier ben

En precies op het moment dat ik het gevoel heb dat mijn bloed op is

Ze noemt het een spel

Maar de wond die ze achterlaat is onmiskenbaar