Chaise longue - Taipan

Le jour de la fin du monde, je serai dans ma chaise longue

Je prendrai mes dernières secondes pour admirer le spectacle

Le jour de la fin du monde, je serai dans ma chaise longue

Je trouverai mon coin à l’ombre pour admirer le spectacle

J’fais d’mon mieux…

Un jour sur deux

Tu sais mon Dieu

Même quand on fait n’importe quoi, on fait c’qu’on peut

J’sais plus quoi faire

Les gens qui me connaissent pas me reprochent d’avoir changer

Les gens qui me connaissent me reprochent de rester l’même

Mais j’ai choisi mes problèmes

Je me plains que du Soleil qui est parti

Le jour de la fin du monde, je serai dans ma chaise longue

Je prendrai mes dernières secondes pour admirer le spectacle

Le jour de la fin du monde, je serai dans ma chaise longue

Je trouverai mon coin à l’ombre pour admirer le spectacle

C’est dur de pardonner

Avant de pardonner, il faut se pardonner de pardonner

C’est pas donné

Je règle aucun compte, compte sur aucune règle

Je sais maintenant, les gens qui tiennent à moi sont à peine au pluriel

On a pas d’répit

On pleure à la naissance, on veut claquer d’rire

Tellement de souvenirs au bout de la rétine

Je perdrais du poids si j’dev’nais amnésique

Allez-y barrez vous qu’on se dise «À très vite», tout ça n’est pas très grave

Je t’ai dit la seule personne ici qui m’a pris la tête c’est la sage-femme

Le jour de la fin du monde, je serai dans ma chaise longue

Je prendrai mes dernières secondes pour admirer le spectacle

Le jour de la fin du monde, je serai dans ma chaise longue

Je trouverai mon coin à l’ombre pour admirer le spectacle

Op de dag dat de wereld vergaat, zit ik in mijn ligstoel

Ik neem mijn laatste seconden om de show te bekijken

Op de dag dat de wereld vergaat, zit ik in mijn ligstoel

Ik zal mijn hoekje in de schaduw zoeken om het spektakel te bewonderen

Ik doe mijn best...

Elke andere dag

Je kent mijn god

Zelfs als we iets doen, doen we wat we kunnen

Ik weet niet wat ik moet doen

Mensen die mij niet kennen geven mij de schuld dat ik veranderd ben

Mensen die mij kennen geven mij de schuld dat ik hetzelfde ben gebleven

Maar ik koos mijn problemen

Ik klaag alleen over de zon die weg is

Op de dag dat de wereld vergaat, zit ik in mijn ligstoel

Ik neem mijn laatste seconden om de show te bekijken

Op de dag dat de wereld vergaat, zit ik in mijn ligstoel

Ik zal mijn hoekje in de schaduw zoeken om het spektakel te bewonderen

Het is moeilijk om te vergeven

Voordat je vergeeft, moet je jezelf vergeven voor vergeving

Het is niet gegeven

Ik regel geen account, reken op geen regel

Ik weet nu dat mensen die om me geven nauwelijks meervoud zijn

We hebben geen uitstel

We huilen bij de geboorte, we willen lachen

Zoveel herinneringen aan het einde van het netvlies

Ik zou afvallen als ik geheugenverlies kreeg

Ga je gang, zeg niet langer "Tot ziens", het is niet erg

Ik zei toch dat de enige persoon hier die me ooit lastig viel de verloskundige was

Op de dag dat de wereld vergaat, zit ik in mijn ligstoel

Ik neem mijn laatste seconden om de show te bekijken

Op de dag dat de wereld vergaat, zit ik in mijn ligstoel

Ik zal mijn hoekje in de schaduw zoeken om het spektakel te bewonderen