Il fallait que ça sorte - Taipan

Parce que trop longtemps j’ai tout gardé

Il fallait que ça sorte

Je t’ai dans la peau, je t’ai en moi

Mais il fallait que ça sorte

Je suis venu te dire «bye bye»

Il en temps que tu t’en ailles

Je suis venu te dire «bye bye»

Sois forte, il fallait que ça sorte

J’ai fermé la porte à clef de peur qu’on nous suive

Je reste assis là des heures, j’attends que t’arrives

Chaque fois t’es sortie sans te retourner

Avant j’te voyais minimum deux fois dans la journée

C’est vrai que j’te pousse à bout, mais cette fois j’ai trop poussé

Hier soir le poids de ton départ m’a éclaboussé

Je voudrais qu’on sache qu’avec toi j’ai jamais joué

Nan !

Jamais, jamais, jamais joué… Sauf une fois ou deux…

Sur la fin j’te voyais même plus une fois par jour

Plus j’vieillis plus tu t’fais rare, et plus j’te vois partout

Dans la rue, dans le ciel, dans la musique que j’entends

Dans l’avenir que nous réserve le sourire d’un enfant

J’attends, j’attends, et je reste enfermé

Mais va-t-en !

Quand t’es plus là je me sens léger

Je tournerai pas autour du pot

Notre histoire tombe à l’eau

J’arrive au bout du rouleau

Rien ne peut l’empêcher

Tous les jours tu me quittes, et tous les jours tu reviens

Parfois je te retiens mais je sais qu’c’est pas la peine

Quand je vais bien t’es normale, quand j’vais mal t’es pas la même

J’ai beau nous trouver quelques points communs

J’espère qu’on est pas pareils, nan

Nan, j’veux pas finir comme toi

J’aimerais te dire adieu une bonne fois pour toute

Mais passons, passons, t’es sortie avec tout le monde

Et tout le monde t’a larguée de la même façon

Pour m'être sali les mains à nettoyer ton passé

Je garde une trace de toi sur ce morceau de papier

Je te regarde une dernière fois…

Ça y est, c’est coulé, c’est fini, t’es noyée, t’es partie

Dans le tourbillon de l’oubli

Je me demande combien de fois t’es sortie de ma vie

Tu sais, même si on s’revoit pas demain

Mes quatre murs se souviennent de ton parfum

Omdat ik het allemaal te lang heb bewaard

Het moest eruit

Ik heb je onder mijn huid, ik heb je in mij

Maar het moest eruit

Ik kwam om "bye bye" tegen je te zeggen

Het is tijd voor jou om te gaan

Ik kwam om "bye bye" tegen je te zeggen

Wees sterk, het moest eruit

Ik deed de deur op slot uit angst dat we gevolgd zouden worden

Ik zit hier uren, wacht tot je komt

Elke keer dat je wegliep zonder achterom te kijken

Vroeger zag ik je minstens twee keer per dag

Het is waar dat ik je tot het uiterste push, maar deze keer pushte ik te hard

Gisteravond spatte het gewicht van je vertrek op me

Ik zou graag willen weten dat ik nooit met jou heb gespeeld

Nee !

Nooit, nooit, nooit gespeeld... Behalve een of twee keer...

Op het einde zag ik je zelfs een keer per dag

Hoe ouder ik word, hoe zeldzamer je wordt, en hoe meer ik je overal zie

Op straat, in de lucht, in de muziek die ik hoor

In de toekomst van een kinderglimlach

Ik wacht, ik wacht, en ik blijf opgesloten

Maar ga weg!

Als je weg bent, voel ik me licht

Ik zal er niet omheen draaien

Ons verhaal valt uit elkaar

Ik kom aan het einde van de rol

Niets kan het stoppen

Elke dag verlaat je me, en elke dag kom je terug

Soms houd ik je tegen, maar ik weet dat het het niet waard is

Als ik braaf ben, ben jij normaal, als ik slecht ben, ben jij niet hetzelfde

Ik kan sommige dingen gemeen vinden

Ik hoop dat we niet hetzelfde zijn, nee

Nee, ik wil niet eindigen zoals jij

Ik wil voor eens en altijd afscheid van je nemen

Maar laten we gaan, laten we gaan, je ging met iedereen uit

En iedereen heeft je op dezelfde manier gedumpt

Voor het vuil maken van mijn handen door je verleden op te ruimen

Ik hou je in de gaten op dit papiertje

Ik kijk nog een laatste keer naar je...

Dat is het, het is gezonken, het is voorbij, je bent verdronken, je bent weg

In de wervelwind van vergetelheid

Ik vraag me af hoe vaak je uit mijn leven bent gelopen

Weet je, ook al zien we elkaar morgen niet

Mijn vier muren herinneren je geur