Permafrost - Sybreed

I’ve buried my joy and faith

Those deceitful delusions

And thus I’ve found a way

To purify my mind from desolation

What could I gain but suffering and deception

If innocence is lost?

There is no cure for this tainted desire

When everything was done

I am nothing but frustration

I end my life with no regrets

And, falling on my knees

I’m still waiting to find redemption

There is no cure for this tainted desire

To expurgate the pain out of my head

My flesh is cold, I feel no pain —

The bitter art of dying fast

A shroud of frost cover my skin —

My bleeding soul is lifeless

The barrel of gun against my head

Is like a promise to

Release my fears on a wall of concrete:

What a fine day to extinct

What could I gain but suffering and deception

If innocence is lost?

There is no cure for this tainted desire

To expurgate the pain out of my head

My flesh is cold, I feel no pain —

The bitter art of dying fast

A shroud of frost cover my skin —

My bleeding soul is lifeless

What is existence but a relentless demise?

To live is to die, with no absolution

Nothing could be saved, my heart is dry

I bury my ego and choke my hopes

I’ve cursed myself

For this foretaste of ruins or just a glimpse of light

Ascending like a star I’ve discovered my own mortality

My flesh is cold, I feel no pain —

The bitter art of dying fast

A shroud of frost cover my skin —

My bleeding soul is lifeless

Am I the one to blame If I’ve failed to live?

Ik heb mijn vreugde en geloof begraven

Die bedrieglijke waanideeën

En zo heb ik een manier gevonden

Om mijn geest te zuiveren van verlatenheid

Wat kan ik anders winnen dan lijden en bedrog?

Als onschuld verloren gaat?

Er is geen remedie voor dit bedorven verlangen

Toen alles klaar was

Ik ben niets anders dan frustratie

Ik beëindig mijn leven zonder spijt

En, op mijn knieën vallen

Ik wacht nog steeds op verlossing

Er is geen remedie voor dit bedorven verlangen

Om de pijn uit mijn hoofd te zuiveren

Mijn vlees is koud, ik voel geen pijn -

De bittere kunst om snel dood te gaan

Een sluier van ijs bedekt mijn huid -

Mijn bloedende ziel is levenloos

De loop van het geweer tegen mijn hoofd

Is als een belofte om

Laat mijn angsten los op een betonnen muur:

Wat een mooie dag om uit te sterven

Wat kan ik anders winnen dan lijden en bedrog?

Als onschuld verloren gaat?

Er is geen remedie voor dit bedorven verlangen

Om de pijn uit mijn hoofd te zuiveren

Mijn vlees is koud, ik voel geen pijn -

De bittere kunst om snel dood te gaan

Een sluier van ijs bedekt mijn huid -

Mijn bloedende ziel is levenloos

Wat is bestaan ​​anders dan een meedogenloze ondergang?

Leven is sterven, zonder absolutie

Niets kan worden gered, mijn hart is droog

Ik begraaf mijn ego en verstik mijn hoop

Ik heb mezelf vervloekt

Voor dit voorproefje van ruïnes of gewoon een glimp van licht

Stijgend als een ster heb ik mijn eigen sterfelijkheid ontdekt

Mijn vlees is koud, ik voel geen pijn -

De bittere kunst om snel dood te gaan

Een sluier van ijs bedekt mijn huid -

Mijn bloedende ziel is levenloos

Ben ik de schuldige als ik niet heb geleefd?