Decoy - Sybreed

A mass of emptied minds, docil imitators, we never try to see the truth

Corrupted to the core, we are breeding in the vaccum, our words are useless

noise

Automaton chained to common patterns, so inane

Fuck now!

adaptable, manipulated, you consume and then, you’re erased

Shit!

submit to system pressure, programmed to never deviate

We 've learned to hide, to blame, to follow, to never askin’why

We only want to be quiet, to be safe… we’re blind

Could we choose to live, could we choose to exist?

Trapped into descent, just waiting to revive

We’ve locked our soul, so close to the other, but so far

We remain so cold inside, running in reverse, in destruction we smile

Could we choose to live, could we choose to exist?

Trapped into descent, just waiting to revive

Plunged in delusion, as a puppet marching to the sound of lies

In cruelty we collide, slave to delusion, we define this perfect lake of courage

Reflecting in our eyes, all things now retaken, all things we’ve forgotten

(All things we’ve forgotten)

We 've learned to hide, to blame, to follow, to never askin’why

We only want to be quiet, to be safe… we’re blind

Control, it’s what it’s all about: trust the pigs and eat their shit

We don’t give about truth, we’re just leaving into dream of perfect norm

Without recognition for misery

Could we choose to live, could we choose to exist?

Trapped into descent, so down, just waiting to revive again

Could we choose to live, could we choose to exist?

Trapped into descent, so down, just waiting to revive again

Een massa lege geesten, volgzame navolgers, we proberen nooit de waarheid te zien

Tot op het bot beschadigd, we broeden in het vacuüm, onze woorden zijn nutteloos

lawaai

Automaat geketend aan veelvoorkomende patronen, dus zinloos

Neuk nu!

aanpasbaar, gemanipuleerd, je consumeert en dan ben je gewist

Shit!

onderwerpen aan systeemdruk, geprogrammeerd om nooit af te wijken

We hebben geleerd om te verbergen, de schuld te geven, te volgen, om nooit te vragen waarom

We willen alleen stil zijn, om veilig te zijn... we zijn blind

Kunnen we ervoor kiezen om te leven, kunnen we ervoor kiezen om te bestaan?

Gevangen in afdaling, wachtend om te herleven

We hebben onze ziel opgesloten, zo dicht bij de ander, maar zo ver

We blijven zo koud van binnen, rennen achteruit, in vernietiging dat we glimlachen

Kunnen we ervoor kiezen om te leven, kunnen we ervoor kiezen om te bestaan?

Gevangen in afdaling, wachtend om te herleven

Ondergedompeld in waanvoorstellingen, als een marionet die marcheert op het geluid van leugens

In wreedheid botsen we, slaaf van waanideeën, definiëren we dit perfecte meer van moed

Weerspiegeld in onze ogen, alle dingen die nu heroverd zijn, alle dingen die we zijn vergeten

(Alle dingen die we zijn vergeten)

We hebben geleerd om te verbergen, de schuld te geven, te volgen, om nooit te vragen waarom

We willen alleen stil zijn, om veilig te zijn... we zijn blind

Controle, daar gaat het om: vertrouw de varkens en eet hun stront op

We geven niet om de waarheid, we gaan gewoon weg in de droom van de perfecte norm

Zonder erkenning voor ellende

Kunnen we ervoor kiezen om te leven, kunnen we ervoor kiezen om te bestaan?

Gevangen in afdaling, dus naar beneden, gewoon wachten om weer tot leven te komen

Kunnen we ervoor kiezen om te leven, kunnen we ervoor kiezen om te bestaan?

Gevangen in afdaling, dus naar beneden, gewoon wachten om weer tot leven te komen