No Wisdom Brings Solace - Sybreed

I’ve tried to fight pessimism

To look for an explanation to the prime

Weakness we seem to convey:

A strong drive to destroy ourselves

All statements have turned out to conduct

To a maze of suspect justifications

Encased between hermetic walls of incertitude

Axioms appear so contrived

And science, the paragon of devious crafts

I struggle to assimilate this fact:

No wisdom brings solace

I start to realize the limitations of

My attempt to truly understand the misery of men

The more I look inside,

The more I am prone to deride the basis of every creed:

To know is to be saved

I lost, standing at the crossroads

With no means to decide on a better course

No choice appears convenient, no pathway predominates

Unsure to ever escape my posture of inflexible disbelief

I decide but to abandon this hunt for significance

Nothing is true, nothing is eternal,

There’s no reward for steadfast belief

In a flawed system of assumption

But a breakdown of cognition gears

To deprave the core of all knowledge

And confer it the arrays of faith

Is to increase the prospect of oversight and absurdity

Ik heb geprobeerd om pessimisme te bestrijden

Een verklaring zoeken voor het priemgetal

Zwakte die we lijken over te brengen:

Een sterke drive om onszelf te vernietigen

Alle verklaringen zijn gebleken te voeren

Naar een doolhof van verdachte rechtvaardigingen

Ingesloten tussen hermetische muren van onzekerheid

Axioma's lijken zo gekunsteld

En wetenschap, het toonbeeld van slinkse ambachten

Ik heb moeite om dit feit te assimileren:

Geen enkele wijsheid brengt troost

Ik begin me de beperkingen te realiseren van

Mijn poging om de ellende van mannen echt te begrijpen

Hoe meer ik naar binnen kijk,

Hoe meer ik geneigd ben om de basis van elke geloofsbelijdenis te bespotten:

Weten is behouden worden

Ik verloor, staande op het kruispunt

Zonder middelen om een ​​betere koers te kiezen

Geen enkele keuze lijkt handig, geen traject overheerst

Niet zeker om ooit te ontsnappen aan mijn houding van onbuigzaam ongeloof

Ik besluit maar deze jacht op betekenis te staken

Niets is waar, niets is eeuwig,

Er is geen beloning voor standvastig geloof

In een gebrekkig systeem van aanname

Maar een uitsplitsing van cognitieversnellingen

Om de kern van alle kennis te vernietigen

En geef het de reeksen van geloof

Is om het vooruitzicht op onoplettendheid en absurditeit te vergroten?