Downfall Inc. - Sybreed

To walk among the human herd

To see the mark of our degeneration

Stagnant and dazed, we but relent

To break the strain of our self-enforcing schemes

Now our future is tantamount to past

A dead-end race with a leaning for despise

Immobilism: our final goal

With corrupt bodies free to assume all control

To confuse truth and judgment

To observe the world with blinded eyes

To coronate intolerance

We only swallow changeless lies

We seem so eager to dissent

Yet through inaction we but approve each restraint

We keep on begging «please govern us»

Freedom’s abridged, utopia is distrust

We are condemn to fail controlling our very lives

To endure through denial

We could let the world burn and watch each other die

Consternation made us unconcerned

With enforced discipline we but forfeit our very pride

We require low sustenance: to be kept entertained,

To feel secure and feed

Deprivation is our single fear

How can we feel betrayed when we yield in front

Of any sign of change?

We keep on running away

We are far too scared to ever become self-contained

Om tussen de menselijke kudde te lopen

Om het teken van onze degeneratie te zien

Stilstaand en versuft, maar toegegeven

Om de spanning van onze zichzelf versterkende schema's te doorbreken

Nu is onze toekomst gelijk aan verleden

Een doodlopende race met een neiging tot verachting

Immobilisme: ons einddoel

Met corrupte lichamen die alle controle op zich kunnen nemen

Om waarheid en oordeel te verwarren

Om de wereld met blinde ogen te observeren

Intolerantie bekronen

We slikken alleen onveranderlijke leugens in

We lijken zo graag van mening te verschillen

Maar door niets te doen, keuren we elke beperking goed

We blijven smeken "alsjeblieft, bestuur ons"

Vrijheid is verkort, utopie is wantrouwen

We zijn veroordeeld om ons leven niet te beheersen

Om te volharden door ontkenning

We kunnen de wereld laten branden en elkaar zien sterven

Consternatie maakte ons onbezorgd

Met afgedwongen discipline verliezen we onze trots

We hebben weinig voedsel nodig: om ons bezig te houden,

Om je veilig te voelen en te voeden

Ontbering is onze enige angst

Hoe kunnen we ons verraden voelen als we vooraan staan?

Van enig teken van verandering?

We blijven wegrennen

We zijn veel te bang om ooit zelfvoorzienend te worden