Жизнь моя - Света

Когда убегает луна

В мир усталых потерь и зовет мою душу

Тогда я скажу при луне

Что мне кроме тебя никто в жизни не нужен

Открыв перед ночью мечты

И разрушив пустое и злое пророчество

Покинь сердце, горе мое

Отпусти же меня, о мое одиночество

Жизнь моя, боль моя

Воздух мой, тяжелый, вечный

Смысл мой неземной

Ангел мой и путь мой млечный

Грусть моя, крик дождя

В дом ворвался ветер снежный

Я прошу — жди меня

Мой родной, мой самый нежный

Усталых витрин витражи

Улыбается мне когда прохожу мимо

Мне строить мои миражи

В моем замке ветров просто необходимо

Закрой из-под маски, и мир

Wanneer de maan vlucht

In de wereld van vermoeide verliezen en roept mijn ziel

Dan zal ik zeggen bij maanlicht

Dat ik niemand anders nodig heb dan jou in mijn leven

Opening voor de nacht van dromen

En het vernietigen van de lege en slechte profetie

Verlaat mijn hart, mijn verdriet

Laat me gaan, oh mijn eenzaamheid

Mijn leven, mijn pijn

Mijn lucht, zwaar, eeuwig

Mijn betekenis is onaards

Mijn engel en mijn melkweg

Mijn verdriet, de kreet van de regen

Een besneeuwde wind blies het huis in

Ik vraag - wacht op mij

Mijn liefste, mijn meest tedere

Vermoeide etalages glas-in-loodramen

Glimlacht naar me als ik langskom

Ik bouw mijn luchtspiegelingen

In mijn windkasteel is het gewoon nodig

Sluit van onder het masker, en de wereld