You Only Cross My Mind In Winter - Sting

Always this winter child,

December’s sun sits low against the sky

Cold light on frozen fields,

The cattle in their stable lowing.

When two walked this winter road,

Ten thousand miles seemed nothing to us then,

Now one walks with heavy tread

The space between their footsteps slowing

All day the snow did fall,

What’s left of the day is close drawn in,

I speak your name as if you’d answer me,

But the silence of the snow is deafening

How well do I recall our arguments,

Our logic owed no debts or recompense,

Philosophy and faith were ghosts

That we would chase until

The gates of heaven were broken

But something makes me turn, I don’t know,

To see another’s footsteps there in the snow,

I smile to myself and then I wonder why it is You only cross my mind in winter

Altijd dit winterkind,

De decemberzon staat laag tegen de lucht

Koud licht op bevroren velden,

Het vee loeit in hun stal.

Toen twee deze winterweg liepen,

Tienduizend mijl leek ons ​​toen niets,

Nu loopt men met zwaar loopvlak

De ruimte tussen hun voetstappen vertraagt

De hele dag viel de sneeuw,

Wat er nog van de dag over is, wordt dichtbij getrokken,

Ik spreek je naam alsof je me zou antwoorden,

Maar de stilte van de sneeuw is oorverdovend

Hoe goed herinner ik me onze argumenten,

Onze logica was geen schulden of vergoeding verschuldigd,

Filosofie en geloof waren spoken

Dat we zouden jagen tot

De poorten van de hemel waren gebroken

Maar iets doet me draaien, ik weet het niet,

Om de voetstappen van een ander daar in de sneeuw te zien,

Ik glimlach in mezelf en dan vraag ik me af waarom dat zo is. Je komt alleen in me op in de winter