The Wild Wild Sea - Sting

I saw it again this evening

Black sail in a pale yellow sky

And just as before in a moment

It was gone where the grey gulls fly

If it happens again I shall worry

That only a strange ship could fly

And my sanity scans the horizon

In the light of the darkening sky

That night as I walked in my slumber

I waded into the sea strand

And I swam with the moon and her lover

Until I lost sight of the land

I swam till the night became morning

Black sail in a reddening sky

Found myself on the deck of a rolling ship

So far where no grey gulls fly

All around me was silence

As if mocking my frail human hopes

And a question mark hung in the canvas

For the wind that had died in the ropes

I may have slept for an hour

I may have slept for a day

For I woke in a bed of white linen

And the sky was the colour of clay

At first just a rustle of canvas

And the gentlest breath on my face

But a galloping line of white horses

Said that soon we were in for a race

The gentle sigh turned to a howling

And the grey sky she angered to black

And my anxious eyes searched the horizon

With the gathering sea at my back

Did I see the shade of a sailor

On the bridge through the wheelhouse pane?

Held fast to the wheel of the rocking ship

As I squinted my eyes in the rain

For the ship had turned into the wind

Against the storm to brace

And underneath the sailor’s hat

I saw my father’s face

If a prayer today is spoken

Please offer it for me

When the bridge to heaven is broken

And you’re lost on the wild wild sea

And you’re lost on the wild wild sea

Ik heb het vanavond weer gezien

Zwart zeil in een lichtgele lucht

En net als voorheen in een oogwenk

Het was weg waar de grijze meeuwen vliegen

Als het weer gebeurt, maak ik me zorgen

Dat alleen een vreemd schip kan vliegen

En mijn gezond verstand scant de horizon

In het licht van de donker wordende lucht

Die nacht toen ik in mijn slaap liep

Ik waadde het zeestrand in

En ik zwom met de maan en haar minnaar

Tot ik het land uit het oog verloor

Ik zwom tot de nacht ochtend werd

Zwart zeil in een rood wordende lucht

Ik bevond me op het dek van een rollend schip

Tot nu toe waar geen grijze meeuw vliegt

Overal om me heen was stilte

Alsof ik mijn zwakke menselijke hoop bespot

En er hing een vraagteken in het canvas

Voor de wind die in de touwen was gaan liggen

Ik heb misschien een uur geslapen

Ik heb misschien een dag geslapen

Want ik werd wakker in een bed van wit linnen

En de lucht had de kleur van klei

In het begin slechts een geritsel van canvas

En de zachtste adem op mijn gezicht

Maar een galopperende rij witte paarden

Zei dat we binnenkort een race zouden gaan maken

De zachte zucht veranderde in een gehuil

En de grijze lucht die ze boos maakte op zwart

En mijn angstige ogen zochten de horizon af

Met de samenkomende zee in mijn rug

Zag ik de schaduw van een zeeman?

Op de brug door de stuurhutruit?

Vastgehouden aan het stuur van het schommelende schip

Terwijl ik met mijn ogen kneep in de regen

Want het schip was in de wind gedraaid

Tegen de storm om je schrap te zetten

En onder de matrozenhoed

Ik zag het gezicht van mijn vader

Als er vandaag een gebed wordt uitgesproken

Bied het me alsjeblieft aan

Wanneer de brug naar de hemel is gebroken

En je bent verdwaald op de wilde wilde zee

En je bent verdwaald op de wilde wilde zee