The Book of Numbers - Sting

Bring me a glass of water,

To wash the dirt from my throat,

I’ve been wandering my whole life out there,

Would you help me out of my coat?

This water’s as clear as crystal,

We should thank the Lord for that,

Now, sit you down and hear my story,

And find somewhere for my hat.

The barkeep takes the stranger’s hat,

And finds a vacant hook,

And turns back towards the traveller,

His right hand on an old black book.

The holy Book of Numbers,

I take it’s something that you’ve read?

The long search in the wilderness,

For a place to lay my head.

So many parables in the scriptures,

But this one I’m doomed to tell,

For I stormed the gates of Heaven,

To find myself in Hell.

This is my lonely mission,

To wake the world up to its fate,

To dismantle my own invention,

For the hour is getting late.

This holy Book of Numbers,

As I walk through the shadow of death,

Tell me are you listening, boy,

Or am I just wasting my breath?

There are fools in the courts of power,

While I’ve walked through this vale of bitter tears,

At the mercy of recording angels,

For three score and twenty five years.

The barkeep gets up from the table,

To fill up another glass,

When he turns around to find an empty chair,

All that’s left... is the name in his hat.

Breng me een glas water,

Om het vuil van mijn keel te wassen,

Ik heb daar mijn hele leven rondgezworven,

Wil je me uit mijn jas helpen?

Dit water is zo helder als kristal,

Daar moeten we de Heer voor danken,

Ga zitten en luister naar mijn verhaal,

En zoek ergens voor mijn hoed.

De barkeeper neemt de hoed van de vreemdeling,

En vindt een lege haak,

En keert terug naar de reiziger,

Zijn rechterhand op een oud zwart boek.

Het heilige boek Numeri,

Ik neem aan dat het iets is dat je hebt gelezen?

De lange zoektocht in de wildernis,

Voor een plek om mijn hoofd neer te leggen.

Zoveel gelijkenissen in de Schriften,

Maar deze ben ik gedoemd te vertellen,

Want ik bestormde de poorten van de hemel,

Om mezelf in de hel te vinden.

Dit is mijn eenzame missie,

Om de wereld wakker te schudden voor zijn lot,

Om mijn eigen uitvinding te ontmantelen,

Want het wordt laat.

Dit heilige boek Numeri,

Terwijl ik door de schaduw van de dood loop,

Zeg me dat je luistert, jongen,

Of verspil ik gewoon mijn adem?

Er zijn dwazen in de rechtbanken van de macht,

Terwijl ik door dit dal van bittere tranen liep,

Overgeleverd aan het opnemen van engelen,

Voor drie score en vijfentwintig jaar.

De barkeeper staat op van tafel,

Om nog een glas te vullen,

Als hij zich omdraait en een lege stoel vindt,

Het enige dat overblijft... is de naam op zijn hoed.