Show Some Respect - Sting

Show some respect on this deck for the dear departed,

Gather ye’s round let’s be bound by the work we started,

Save all your strength for the length of the task before us,

Think on that ship on the slipway they can’t ignore us.

It’s what he would have wanted, he’ll not be disappointed,

Each of us well appointed, we’ve all but been anointed,

Such was our occupation, this means of our salvation,

We’ll make a rope out of our dreams and hopes and tribulations.

We’ll weave these strands together, we’ll splice a rope and tether,

And though we won’t know whether, it’s fair or stormy weather,

We’ll quit this quay,

And we’ll cast this net of souls upon the sea.

Pick up your tools, we’re not fools to be treated lightly,

We’ll weld our souls to the bulkheads, secure them tightly,

We’ll use the skills and the crafts that our fathers taught us,

We work with pride, not as slaves, no one ever bought us.

We’ll weave a net of our dreams and our hopes between us,

We’ll be the envy of that sorry bunch who’ll wish they’d been us,

We’ll form a web of steel, a structure that will not be broken,

We’ll be the heroes of the day whenever tales are spoken.

And as the dance gets faster, we’ll build a double master,

No vessel will outlast her, no other ship gets past her,

We’ll quit this quay,

And we’ll cast this net of souls upon the sea.

Come strike the floor with your feet all you lads and lasses,

And if you’re too old to dance, you can raise your glasses,

Just come on in, take a spin, in your dreams ye’ve held her.

What are ye?

Man or a mouse, or a shipyard welder?

Shy bairns get nowt for waiting, so why ye hesitating?

Ships don’t get built debating, or launched just contemplating.

Wear out your old shoe leather, we’re in this dance together,

We’ll pull the blades and feather, in fair or clement weather.

Each one of us connected, all trades and skills respected,

Always to be expected, we will not be deflected,

We’ll quit this quay,

And we’ll cast this net of souls upon the sea.

Na na na na na na na na na na na na na

Na na na na na na na na na na na na na

Na na na na na na na na na na na na

Na na na na na na na na na na na na na

Na na na na na na na

Na na na na na na na

Na na na na na na na

Na na na na na na na

Na na na na, la la la

La la la la la la la

Show some respect, fill the deck, get the lassies twirling,

'Cos they expect to be swept off their feet and whirling,

Life is a dance, a romance where ye take your chances,

Just don’t be left on the shores of regretful glances.

We may not drive Rolls Royces, we’re hardly spoilt for choices,

If we’re to pay invoices, we’ll need to raise our voices.

Our strength is in communion, this boilermakers' union,

The shipwright welders' guilds, with every working station filled.

These bonds we’ve spliced together, will face all kinds of weather,

Considered altogether, and sailing Hell for leather,

We’ll quit this quay,

And we’ll cast this net of souls upon the sea.

Where will you be,

When we cast this net of souls upon the sea?

Toon wat respect op dit dek voor de dierbare overledenen,

Verzamel uw ronde, laten we gebonden zijn aan het werk dat we zijn begonnen,

Bewaar al je krachten voor de duur van de taak die voor ons ligt,

Denk aan dat schip op de helling dat ze ons niet kunnen negeren.

Het is wat hij zou hebben gewild, hij zal niet teleurgesteld zijn,

Ieder van ons goed aangesteld, we zijn bijna gezalfd,

Zo was onze bezigheid, dit middel tot onze redding,

We zullen een touw maken van onze dromen, hoop en beproevingen.

We weven deze strengen samen, we splitsen een touw en een ketting,

En hoewel we niet weten of het mooi of stormachtig weer is,

We verlaten deze kade,

En we zullen dit net van zielen op de zee werpen.

Pak uw gereedschap op, we zijn geen dwazen om lichtvaardig te worden behandeld,

We zullen onze ziel aan de schotten lassen, ze stevig vastmaken,

We zullen de vaardigheden en ambachten gebruiken die onze vaders ons hebben geleerd,

We werken met trots, niet als slaven, niemand heeft ons ooit gekocht.

We weven een net van onze dromen en onze hoop tussen ons,

We zullen jaloers zijn op dat droevige stelletje dat zou wensen dat ze ons waren,

We zullen een web van staal vormen, een structuur die niet zal worden verbroken,

We zullen de helden van de dag zijn wanneer er verhalen worden verteld.

En naarmate de dans sneller wordt, bouwen we een dubbele master,

Geen enkel schip zal haar overleven, geen ander schip komt voorbij haar,

We verlaten deze kade,

En we zullen dit net van zielen op de zee werpen.

Kom op de grond slaan met je voeten, jongens en meiden,

En als je te oud bent om te dansen, kun je het glas heffen,

Kom gewoon binnen, neem een ​​draai, in je dromen heb je haar vastgehouden.

Wat bent u?

Een mens of een muis, of een scheepswerflasser?

Verlegen mensen hoeven niet te wachten, dus waarom aarzelt u?

Schepen worden niet gebouwd om te discussiëren, of te water te gaan door alleen maar na te denken.

Draag je oude schoenleer, we doen samen deze dans,

We trekken aan de bladen en veren, bij mooi of zacht weer.

Ieder van ons is verbonden, alle beroepen en vaardigheden worden gerespecteerd,

Altijd te verwachten, we laten ons niet afleiden,

We verlaten deze kade,

En we zullen dit net van zielen op de zee werpen.

Na na na na na na na na na na na na na

Na na na na na na na na na na na na na

Na na na na na na na na na na na na na

Na na na na na na na na na na na na na

Na na na na na na na

Na na na na na na na

Na na na na na na na

Na na na na na na na

Na na na na, la la la

La la la la la la la

Toon wat respect, vul het dek, laat de meiden draaien,

Omdat ze verwachten dat ze van hun voeten worden geveegd en wervelend,

Het leven is een dans, een romantiek waarin je je kansen waagt,

Blijf gewoon niet achter op de oevers van spijtige blikken.

We mogen geen Rolls Royces rijden, we zijn nauwelijks verwend met keuzes,

Als we facturen willen betalen, moeten we onze stem laten horen.

Onze kracht ligt in gemeenschap, deze vakbond van ketelmakers,

De gilden van de scheepstimmerman, met elk werkstation vol.

Deze banden die we aan elkaar hebben geknoopt, zullen alle weersomstandigheden het hoofd bieden,

Al met al beschouwd, en zeilend in de hel voor leer,

We verlaten deze kade,

En we zullen dit net van zielen op de zee werpen.

Waar zal je zijn,

Wanneer we dit net van zielen op de zee werpen?