Never Coming Home - Sting

Well it’s five in the morning and the light’s already broken

And the rainy streets are empty for nobody else has woken

Yet you turn towards the window as he sleeps beneath the covers

And you wonder what he’s dreaming in his slumbers

There’s a clock upon the table and it’s burning up the hour

And you feel your life is shrinking like the petals of a flower

As you creep towards the closet you’re so careful not to wake him

And you choose the cotton dress you bought last summer

There’s a time of indecision between the bedroom and the door

But the part of you that knows that you can’t take it any more

There’s the promise of the future in the creaking of the floor

And you’re torn if you should leave him with a numbers

And in your imagination you’re a thousand miles away

Because too many of his promises got broken on the way

So you write it in a letter all the things you couldn’t say

And you tell him that you’re never coming home

She starts running for the railway station praying that her calculation’s right

And there’s a train just waiting there to get her to the city before night

A place to sleep a place to stay will get her through another day

She’ll take a job she’ll find a friend she’ll make a life that’s better

The passengers ignore her just a girl with an umbrella

And there’s nothing they can do for her, there’s nothing they can tell her

There’s nothing they could ever say would change the way she feels today

She’d live the life she’d always dreamed if he had only let her

Now in her imagination she’s a million miles away

When too many of his promises got broken on the way

So she wrote it in a letter all the things she couldn’t say

And she told him she was never coming home

She told him she was never coming home

I wake up in an empty bed a road drill hammers in my head

I call her name there’s no reply it’s not like her to let me lie

It’s time for work it’s time to go but something’s different I don’t know

I need a cup of coffee I’ll feel better

I stumble to the bathroom door, her make up bag is on the floor

It really is a mess this place it takes some time to shave my face

I’m not really thinking straight she never lets me sleep this late

I’m almost done and then I see the letter

In his imagination she’s a universe away

Too many of his promises got broken on the way

So she wrote it in a letter all things she couldn’t say

And she told him she was never coming home

She told him she was never coming home

I’m going to live my life

And she told him she was never coming home

I’m going to live my life in my own way

Nou, het is vijf uur in de ochtend en het licht is al kapot

En de regenachtige straten zijn leeg, want niemand anders is wakker geworden

Maar je draait je naar het raam terwijl hij onder de dekens slaapt

En je vraagt ​​je af wat hij droomt in zijn slaap

Er ligt een klok op tafel en het brandt elk uur

En je voelt dat je leven krimpt als de bloemblaadjes van een bloem

Terwijl je naar de kast kruipt, pas je zo goed op dat je hem niet wakker maakt

En jij kiest de katoenen jurk die je afgelopen zomer hebt gekocht

Er is een tijd van besluiteloosheid tussen de slaapkamer en de deur

Maar het deel van jou dat weet dat je het niet meer aankan

Er is de belofte van de toekomst in het kraken van de vloer

En je bent verscheurd als je hem een ​​nummer moet geven

En in je verbeelding ben je duizenden kilometers verwijderd

Omdat te veel van zijn beloften onderweg werden verbroken

Dus je schrijft het in een brief alle dingen die je niet kon zeggen

En je vertelt hem dat je nooit meer naar huis komt

Ze begint naar het treinstation te rennen, biddend dat haar berekening klopt

En er staat daar gewoon een trein te wachten om haar voor de nacht naar de stad te brengen

Een slaapplaats een slaapplaats zal haar weer een dag doorkomen

Ze zal een baan nemen, ze zal een vriend vinden, ze zal een beter leven maken

De passagiers negeren haar gewoon een meisje met een paraplu

En ze kunnen niets voor haar doen, ze kunnen haar niets vertellen

Er is niets dat ze ooit zouden kunnen zeggen dat de manier waarop ze zich vandaag voelt zou veranderen

Ze zou het leven leiden waarvan ze altijd had gedroomd als hij haar dat maar had toegestaan

Nu in haar verbeelding is ze een miljoen mijl verwijderd

Toen te veel van zijn beloften onderweg werden verbroken

Dus schreef ze in een brief alle dingen die ze niet kon zeggen

En ze vertelde hem dat ze nooit meer naar huis zou komen

Ze vertelde hem dat ze nooit thuis zou komen

Ik word wakker in een leeg bed een wegboor hamert in mijn hoofd

Ik noem haar naam, er is geen antwoord, het is niet leuk voor haar om me te laten liegen

Het is tijd om te werken, het is tijd om te gaan, maar er is iets anders, ik weet het niet

Ik heb een kopje koffie nodig, ik zal me beter voelen

Ik strompel naar de badkamerdeur, haar make-uptasje ligt op de grond

Het is hier echt een puinhoop, het kost wat tijd om mijn gezicht te scheren

Ik denk niet echt helder, ze laat me nooit zo laat slapen

Ik ben bijna klaar en dan zie ik de brief

In zijn verbeelding is ze een universum ver weg

Te veel van zijn beloften zijn onderweg gebroken

Dus schreef ze het in een brief, alle dingen die ze niet kon zeggen

En ze vertelde hem dat ze nooit meer naar huis zou komen

Ze vertelde hem dat ze nooit thuis zou komen

Ik ga mijn leven leven

En ze vertelde hem dat ze nooit meer naar huis zou komen

Ik ga mijn leven op mijn eigen manier leven