Language Of Birds - Sting

They say there’s an underground river

That none of us can see

And it flows through winding tunnels

On its way to a tide-less sea

And across that sea is an island

A paradise we are told

Where the toils of life are forgotten

And they call it the Island of Souls

For only a soul can go there

A soul that’s been set free

From the confines of a working life

To find eternity

Your old man had a cage for his pigeons

But that’s really where he kept his soul

And when he watched them fly he would see himself

Least that’s how it was told

But his soul was still trapped in the cage son

While the birds they soared to the sky

But he couldn’t find his own way out

Least not until the day he died

Oh, a man builds a cage with the tools he is given

His casket is sealed with a riveter’s gun

This solitary madness is where he is driven

It was him who was trapped in the soul cage, son

It was him that was trapped in the soul cage

I know that he loved you, but he hadn’t the words

He’d be easier speaking the language of birds

For to speak of emotion, it just wasn’t done

It was him who was trapped in the soul cage, son

It was him that was trapped in the soul cage

Oh, a man builds a cage with the tools he is given

His casket is sealed with a riveter’s gun

This solitary madness is where he is driven

It was him who was trapped in the soul cage, son

It was him that was trapped in the soul cage

Ze zeggen dat er een ondergrondse rivier is

Dat niemand van ons kan zien

En het stroomt door kronkelende tunnels

Op weg naar een getijloze zee

En aan de overkant van die zee is een eiland

Een paradijs wordt ons verteld

Waar de zwoegen van het leven worden vergeten

En ze noemen het het eiland van de zielen

Want alleen een ziel kan daarheen gaan

Een ziel die is vrijgelaten

Van de grenzen van een beroepsleven

De eeuwigheid vinden

Je vader had een kooi voor zijn duiven

Maar dat is echt waar hij zijn ziel bewaarde

En als hij ze zag vliegen, zou hij zichzelf zien

Zo werd het tenminste verteld

Maar zijn ziel zat nog steeds gevangen in de kooi zoon

Terwijl de vogels naar de lucht vlogen

Maar hij kon zijn eigen weg niet vinden

Tenminste niet tot de dag dat hij stierf

Oh, een man bouwt een kooi met het gereedschap dat hij krijgt

Zijn kist is verzegeld met een klinknagelpistool

Deze eenzame waanzin is waar hij naartoe wordt gedreven

Hij was het die gevangen zat in de zielenkooi, zoon

Hij was het die gevangen zat in de zielenkooi

Ik weet dat hij van je hield, maar hij had de woorden niet

Hij zou gemakkelijker de taal van vogels kunnen spreken

Om over emotie te spreken, het was gewoon not done

Hij was het die gevangen zat in de zielenkooi, zoon

Hij was het die gevangen zat in de zielenkooi

Oh, een man bouwt een kooi met het gereedschap dat hij krijgt

Zijn kist is verzegeld met een klinknagelpistool

Deze eenzame waanzin is waar hij naartoe wordt gedreven

Hij was het die gevangen zat in de zielenkooi, zoon

Hij was het die gevangen zat in de zielenkooi