Down So Long - Sting

The sun sets across the ocean

I’m a thousand mile from anywhere

And my pocketbook in my heart

Both just got stolen

And the sun act like she don’t even care

The wind blows cold when you reach the top

Feels like somebody’s face is stuck to the bottom of my shoe

Got a plastic jesus, a cordless telephone for every corner of my room

Got everybody but you tellin’me what to do Well I’ve been down so long

It can’t be that much longer still

And I’ve been down for so long

That the end must be drawing near

I looked to everybody but me To answer my prayers

Until I found an angel in the bathroom

Who said she didn’t see anybody who was saving anywhere

And the blind man said, Simple… like flipping a coin —

Don’t matter what side it lands on So long as it’s somebody else’s dime

Cause if you’re the top of the bottom

It all feels the same

We live out of fear if we’re too rich or we’re too poor

Guess all I can do is muster up some change

And a little bit of faith

And take some dignity when I walk through this door

Gonna take a trip

Catch a train

Got a ticket in my hand

And then a fat man takes my money

And like cattle we all stand

I’m just a faceless body lost in this vast and worthless sea

In a thousand people I do not know

But really they are no different from me They all have passion

They all have fear

They all have intense confusion

And no sweet moments that are clear

They all have aspirations

High hopes and dreams

And are really that alone like me We’ve been down so long

It can’t be that much longer still

We’ve been down so long

That the end must be…

The end must be…

The end must be drawing near

De zon gaat onder over de oceaan

Ik ben een duizend mijl van waar dan ook

En mijn zakboekje in mijn hart

Beide zijn net gestolen

En de zon doet alsof het haar niets kan schelen

De wind waait koud als je de top bereikt

Het voelt alsof iemands gezicht vastzit aan de onderkant van mijn schoen

Ik heb een plastic jezus, een draadloze telefoon voor elke hoek van mijn kamer

Ik heb iedereen, maar jij vertelt me ​​wat ik moet doen. Nou, ik ben al zo lang down

Zo lang kan het nog niet zijn

En ik ben al zo lang down

Dat het einde naderbij moet komen

Ik keek naar iedereen behalve mij om mijn gebeden te beantwoorden

Tot ik een engel in de badkamer vond

Wie zei dat ze niemand zag die ergens aan het sparen was?

En de blinde man zei: Simpel... alsof je een munt opgooit...

Het maakt niet uit aan welke kant het landt, zolang het maar het dubbeltje van iemand anders is

Want als je de top van de bodem bent

Het voelt allemaal hetzelfde

We leven uit angst als we te rijk of te arm zijn

Ik denk dat ik alleen wat kleingeld kan verzamelen

En een beetje geloof

En neem wat waardigheid als ik door deze deur loop

Ga op reis

De trein halen

Ik heb een kaartje in mijn hand

En dan neemt een dikke man mijn geld af

En als vee staan ​​we allemaal

Ik ben gewoon een gezichtsloos lichaam verloren in deze enorme en waardeloze zee

In duizend mensen die ik niet ken

Maar ze zijn echt niet anders dan ik. Ze hebben allemaal passie

Ze hebben allemaal angst

Ze hebben allemaal een intense verwarring

En geen zoete momenten die duidelijk zijn

Ze hebben allemaal ambities

Hoge verwachtingen en dromen

En zijn echt zo alleen als ik. We zijn al zo lang down

Zo lang kan het nog niet zijn

We zijn al zo lang down

Dat het einde moet zijn...

Het einde moet zijn...

Het einde moet naderen