50,000 - Sting

Another obituary in the paper today

One more for the list of those who’ve already fallen

Another one of our comrades is taken down

Like so many others of our calling

We tweet our anecdotes, our commentary

Or we sing his songs in some sad tribute

While the tabloids are holding a story of kiss and tell

That he’s no longer able to deny or refute

50,000 voices rising every time he’d sing

And every word he ever wrote reflecting back to him

How well I remember the stadiums we played

And the lights sweeping across a sea of 50,000 souls we’d face

A serious drug that you could never kick

Or one that you couldn’t imagine you’d ever replace

We flew like kites on the wings of amphetamine

Secured only to a bass line and a snare drum beat

But really what did any of it mean?

When there’s a higher philosophy in reflection and defeat

50,000 voices rising every time he’d sing

And every word he ever wrote reflecting back to him

Still believing that old lie, the one that your own face betrays

Rock Stars don’t ever die, they only fade away

Reflecting now on my own past

Inside this prison I’ve made of myself

I’m feeling a little better today

Although the bathroom mirror is telling me something else

These lines of stress, one bloodshot eye

The unhealthy pallor of a troubled ghost

Where did I put my spectacle case?

I’m half blind and as deaf as any post

50,000 hands are raised to a man that’s just like you and me

We create the gods we can and gift them immortality

Still believing that old lie, the one that your own face betrays

Rock Stars don’t ever die, they only fade away

Weer een overlijdensbericht in de krant vandaag

Nog een voor de lijst van degenen die al zijn gevallen

Weer een van onze kameraden is neergehaald

Net als zovele anderen van onze roeping

We tweeten onze anekdotes, ons commentaar

Of we zingen zijn liedjes in een triest eerbetoon

Terwijl de roddelbladen een verhaal van kus en vertel houden

Dat hij niet langer kan ontkennen of weerleggen

50.000 stemmen stijgen elke keer dat hij zingt

En elk woord dat hij ooit schreef, werd naar hem teruggekaatst

Hoe goed herinner ik me de stadions waarin we speelden

En de lichten vegen over een zee van 50.000 zielen die we zouden tegenkomen

Een serieuze drug waar je nooit van zou kunnen trappen

Of een waarvan je je niet kon voorstellen dat je die ooit zou vervangen

We vlogen als vliegers op de vleugels van amfetamine

Alleen beveiligd met een baslijn en een snaredrumbeat

Maar wat betekende het eigenlijk?

Wanneer er een hogere filosofie is in reflectie en nederlaag

50.000 stemmen stijgen elke keer dat hij zingt

En elk woord dat hij ooit schreef, werd naar hem teruggekaatst

Nog steeds die oude leugen geloven, degene die je eigen gezicht verraadt

Rocksterren gaan nooit dood, ze vervagen alleen

Nu reflecteren op mijn eigen verleden

In deze gevangenis die ik van mezelf heb gemaakt

Ik voel me een beetje beter vandaag

Hoewel de badkamerspiegel me iets anders vertelt

Deze lijnen van stress, één bloeddoorlopen oog

De ongezonde bleekheid van een verontruste geest

Waar heb ik mijn brillenkoker gelaten?

Ik ben half blind en zo doof als elke post

Er worden 50.000 handen opgestoken voor een man die precies is zoals jij en ik

We creëren de goden die we kunnen en schenken ze onsterfelijkheid

Nog steeds die oude leugen geloven, degene die je eigen gezicht verraadt

Rocksterren gaan nooit dood, ze vervagen alleen