The Poet And The Witch - Stephen Malkmus & The Jicks

Pity the poet who suffers to give

Sailing the seas on his oceans of love

Strange how the sound waves break out of his reach

Love is a paradox who inherit the sky, queen of the sky

Sonso sticking thunder from star staggered eyes

She gives away to be one with the skies

She breaks away on the night that she rides

Suffers her hunger to inherit the sky, queen of the sky

Never to from faraway eyes

Beacons of life and their queen is the dawn

Deaf to his ocean and blind to his charm

She’s deaf and she’s blind but she’s queen of the sky, queen of the sky

Queen of the sea she sleeps on her own

The fishes have found her the ocean has grown

Slips through the waves and she sank like a stone

Queen of the nightmare will inherit the sky, queen of the sky

Heb medelijden met de dichter die lijdt om te geven

De zeeën bevaren op zijn oceanen van liefde

Vreemd hoe de geluidsgolven buiten zijn bereik breken

Liefde is een paradox die de lucht erven, koningin van de lucht

Sonso stekende donder uit star gespreide ogen

Ze geeft weg om één te zijn met de lucht

Ze breekt weg op de avond dat ze rijdt

Lijdt haar honger om de hemel te erven, koningin van de hemel

Nooit uit verre ogen

Bakens van leven en hun koningin is de dageraad

Doof voor zijn oceaan en blind voor zijn charme

Ze is doof en ze is blind, maar ze is de koningin van de lucht, de koningin van de lucht

Koningin van de zee, ze slaapt alleen

De vissen hebben haar gevonden, de oceaan is gegroeid

Glipt door de golven en ze zonk als een steen

Koningin van de nachtmerrie zal de lucht erven, koningin van de lucht