La Rua Madureira - Stacey Kent

Non, je n’oublierai jamais la baie de rio

La couleur du ciel, le nom du corcovado

La rua madureira, la rue que tu habitais

Je n’oublierai pas, pourtant je n’y suis jamais alle

Non, je n’oublierai jamais ce jour de juillet

Ou je t’ai connue, ou nous avons du nous separer

Aussi peu de temps, et nous avons marche sous la pluie

Moi, je parlais d’amour, et toi, tu parlais de ton pays

Non, je n’oublierai pas la douceur de ton corps

Dans le taxi qui nous conduisait a l’aeroport

Tu t’es retournee pour me sourire, avant de monter

Dans une coravelle qui n’est jamais arrivee

Non, je n’oublierai jamais le jour ou j’ai lu

Ton nom, mal ecrit, parmi lant d’autres noms inconnus

Sur la premiere page d’un journal bresilien

J’essayais de lire et je n’y comprenois

Rien non je n’oublierai jamais la baie de rio

La couliur du ciel le nom du corcovado

La rua madureira la rue que tu habitais

Je n’oublierai pas pourtant je n’y suis jamais alle

Nee, ik zal de baai van Rio nooit vergeten

De kleur van de lucht, de naam van corcovado

La rua madureira, de straat waar je vroeger woonde

Ik zal het niet vergeten, maar ik ben er nog nooit geweest

Nee, ik zal die julidag nooit vergeten

Of kende ik je, of moesten we uit elkaar?

Zo weinig tijd, en we liepen in de regen

Ik, ik had het over liefde, en jij, jij had het over je land

Nee, ik zal de zachtheid van je lichaam niet vergeten

In de taxi die ons naar het vliegveld bracht

Je draaide je om om naar me te glimlachen, voordat je verder ging

In een coravel die nooit is aangekomen

Nee, ik zal nooit de dag vergeten dat ik las

Uw naam, slecht gespeld, naast andere onbekende namen

Op de voorpagina van een Braziliaanse krant

Ik probeerde te lezen en ik kon het niet begrijpen

Niets nee ik zal de baai van Rio nooit vergeten

De kleur van de lucht, de naam van corcovado

La rua madureira de straat waar je woonde

Ik zal het niet vergeten, ik ben er nog nooit geweest