A tarde - Stacey Kent, Roberto Menescal

A tarde é quase um pensamento

Quase um rio descendo a noite

Onde os dias flutuassem com o vento

Além das ruas da cidade, deste tempo

Nas calçadas passam passos

Alguns tristes, outros risonhos

Adultos compenetrados, passo apressado

São as crianças que fomos

Quero andar ainda pelos campos

Pelas estradas e milharais

As mãos colhendo o eterno espanto

O espanto de te querer sempre mais

Dança ainda nos meus braços

Dança assim a noite inteira

O teu olhar inunda a sala

E quando fala diz tudo de outra maneira

Hoje é tarde

E para os dois a noite cai na cidade

Vamos por ruas diferentes e embora ausentes

Dançamos na mesma tarde

De middag is bijna een gedachte

Bijna een rivier die 's nachts naar beneden gaat

Waar de dagen drijven met de wind

Naast de stadsstraten, uit deze tijd

Op de trottoirs passeren trappen

Sommigen verdrietig, anderen lachen

Nadenkende volwassenen, gehaaste stap

Het zijn de kinderen die we waren

Ik wil nog steeds door de velden lopen

Door de wegen en korenvelden

Handen oogsten de eeuwige verbazing

De verbazing om altijd meer van je te willen hebben

Dans nog steeds in mijn armen

Dans zo de hele nacht

Je blik stroomt door de kamer

En als hij spreekt, zegt hij alles op een andere manier

vandaag is laat

En voor beide valt de nacht op de stad

We gaan door verschillende straten en, hoewel afwezig

We dansten op dezelfde middag