Закрывавший двери - Сруб

Это ты, потерявший сон

Это ты, кто боялся верить

Это ты — тот, кем правил он

Это ты, закрывавший двери

Там, где огонь нас собирает вновь в пепел

И до зимы нас носит на руках ветер

Был ли безумен ее смех?

Были ли мы честны с тобою?

Верили, правда — не для всех

Стало ли наше счастье болью?

Jij bent het die je slaap verloor

Jij was het die bang was om te geloven

Jij bent het - degene die hij regeerde

Jij bent het die de deuren sloot

Waar het vuur ons weer tot as verzamelt

En tot de winter worden we gedragen door de wind

Was haar lach krankzinnig?

Zijn we eerlijk tegen je geweest?

Ze geloofden, de waarheid is niet voor iedereen

Is ons geluk pijn geworden?