Не нас крестить - Сруб

Горем пойман да болью слаб

До оврага считал шаги

Под дыханием хвойных лап

В черной чаще хранил огни

Они ищут следы когтей

На губах твоих словом яд

Топят в проруби их детей

Слышишь, цепи вдали звенят?

В объятьях умершей весны

Не знать где явь, но все же жить

Когда они нарушат сны

Скажи им вслух: «Не нас крестить»

Да ты не думай, что храм не бел

Да ты не слышишь, что он нам пел

Да ты не знаешь на вкус плоть тел

Да ты не веришь, что в ночь сгорел

Gevangen in verdriet en zwak in pijn

Telde de stappen naar het ravijn

Onder de adem van naaldpoten

In het zwarte struikgewas brandden

Ze zijn op zoek naar klauwsporen

Op je lippen met een woord van vergif

Ze verdrinken hun kinderen in het gat

Hoor je de kettingen rinkelen in de verte?

In de armen van de dode lente

Weet niet waar de werkelijkheid is, maar leef toch

Wanneer ze dromen breken

Zeg ze hardop: "Doop ons niet"

Denk je niet dat de tempel niet wit is?

Ja, je hoort niet wat hij voor ons zong

Ja, je kent de smaak van het vlees van de lichamen niet

Ja, je gelooft niet dat je 's nachts bent afgebrand