Мрачная - Spitfire

Вокруг не нравится почти ничего,

А вроде точно также, как и раньше,

С каждым годом меньше на одного

Становится из нас, а иногда и чаще.

Не видно больше слез по траурным дням

И на поминках споры о футболе до драки,

Достигнув состояния ниже нуля,

Идем домой мы злые, как бездомные собаки

Такими стали мы, а не родились,

Стерев границу между хорошо и плохо.

Те кому совсем не нравится жизнь

Без очереди лезут за последним вздохом.

На секунду все поймут, что так нельзя

И кто-то скажет: «Может хватит проводить над жизнью опыт «,

В этот раз допустим это скажу я,

Но кто бы это не сказал

В ответ лишь слышен дружный хохот.

Получилось так, мы в этом сами виноваты

Не ищите никого во всем виновного, ребята.

Получилось не совсем, как вы хотели.

Кто захочет измениться, словом, не мешает делу.

В последний раз опять друг другу сказав,

Мы собираемся продолжить представление

За эту радость не заметно отдав,

Здоровье, нервы, даже собственное мнение.

Можем прыгнуть даже выше головы

И лишь мешает это сделать только собственная лень.

Вот если бы на нашем месте были вы,

Хотя не надо, кто-то должен ставить крестик перед тей.

Получилось так, мы в этом сами виноваты

Не ищите никого во всем виновного, ребята.

Получилось не совсем, как вы хотели.

Кто захочет измениться, словом, не мешает делу.

Получилось так, мы в этом сами виноваты

Не ищите никого во всем виновного, ребята.

Получилось не совсем, как вы хотели.

Кто захочет измениться, словом, не мешает делу.

Ik hou niet van bijna alles in de buurt

En het lijkt precies hetzelfde als voorheen,

Elk jaar minder dan één

Wordt van ons, en soms vaker.

Op rouwdagen worden geen tranen meer gezien

En bij de wake, geschillen over voetbal voor het gevecht,

Onder nul bereiken

We gaan naar huis, we zijn boos, als zwerfhonden

Dit is hoe we werden, niet geboren,

Het wissen van de grens tussen goed en slecht.

Degenen die helemaal niet van het leven houden

Zonder wachtrij klimmen ze voor de laatste adem.

Even zal iedereen begrijpen dat dit niet mogelijk is.

En iemand zal zeggen: "Misschien is het genoeg om een ​​experiment op het leven uit te voeren",

Laat ik het deze keer zeggen,

Maar wie zou het niet zeggen

Als reactie is alleen vriendelijk gelach te horen.

Het bleek zo, wij zijn hier verantwoordelijk voor

Zoek niemand om de schuld te geven, jongens.

Het is niet helemaal gegaan zoals je wilde.

Wie wil veranderen, kortom, bemoeit zich er niet mee.

Voor de laatste keer tegen elkaar zeggend:

We gaan door met de show

Voor deze vreugde heb ik niet merkbaar gegeven,

Gezondheid, zenuwen, zelfs je eigen mening.

We kunnen zelfs over ons hoofd springen

En alleen je eigen luiheid verhindert je dit te doen.

Als je nu in onze plaats was,

Hoewel het niet nodig is, moet iemand daar een kruis voor zetten.

Het bleek zo, wij zijn hier verantwoordelijk voor

Zoek niemand om de schuld te geven, jongens.

Het is niet helemaal gegaan zoals je wilde.

Wie wil veranderen, kortom, bemoeit zich er niet mee.

Het bleek zo, wij zijn hier verantwoordelijk voor

Zoek niemand om de schuld te geven, jongens.

Het is niet helemaal gegaan zoals je wilde.

Wie wil veranderen, kortom, bemoeit zich er niet mee.