Uncle Damfee - Spawn of Possession

Darkened clouds was watching over the house

Father sleeping mother reading

From the good book to their child

Mother’s in the rockinchair

By the fireplace reaching a fanatic stage

Preaching load and clear the words of delight

The child suppose to take pleasure instead

Felt sick and distressed

Glimpsed the axe, getting up from teh bed, grabs the tool get that crone

Unaware of he child behind the mother kept

Babbling while the child raised the axe

Struck hard, struck fast, must punish parent

Burst the crown in pieces, walls got

Draped with substance

Starring without a word

Purified from mothers nagging with full force

The child kept striking

Litter was now disposed

Kissed the rest of her cheek

Dropped the axe and tore her bible

Feeling fine…

The child left the scene ran of into the woods to

Vanish while the daybreak kept coming

Father awoke as someone

Knocked on their door

Shocked by the sight

Outside stood the mob

That would lead

His persecution

Couldn’t speak after what he had seen

Labeled insane and locked up in a dark asylum

The Diary…

Travelled east the child found warmth and shelter

Located its relative uncle Damfee

The child opened up and told its uncle its secret

Damfee said, with a nervous trembling voice

«He's been exposed the father of mine»

«I thought he was dead but obviously not, his spirit awoke»

Donkere wolken waakten over het huis

Vader slapende moeder lezen

Van het goede boek tot hun kind

Moeder zit in de schommelstoel

Bij de open haard een fanatiek podium bereiken

Prediking laad en wis de woorden van verrukking

Het kind veronderstelt in plaats daarvan plezier te hebben

Voelde me ziek en verdrietig

Glimp van de bijl, opstaan ​​uit het bed, grijpt het gereedschap, pak die oude vrouw

Onwetend dat hij het kind achter de moeder hield

Brabbelen terwijl het kind de bijl ophief

Hard geslagen, snel geslagen, moet ouder straffen

Breek de kroon in stukken, muren hebben

Gedrapeerd met stof

Met in de hoofdrol zonder een woord

Gezuiverd van moeders die met volle kracht zeuren

Het kind bleef slaan

Zwerfvuil is nu weggegooid

Kuste de rest van haar wang

Liet de bijl vallen en scheurde haar bijbel

Goed voelen…

Het kind verliet het toneel en rende het bos in om

Verdwijn terwijl de dageraad bleef komen

Vader werd wakker als iemand

Op hun deur geklopt

Geschokt door de aanblik

Buiten stond de menigte

Dat zou leiden

Zijn vervolging

Kon niet praten na wat hij had gezien

Gelabeld als krankzinnig en opgesloten in een donker gesticht

Het dagboek…

Reisde naar het oosten, het kind vond warmte en beschutting

Gelegen zijn relatieve oom Damfee

Het kind deed open en vertelde zijn oom zijn geheim

zei Damfee, met een nerveuze, trillende stem

«Hij is ontmaskerd als de vader van mij»

«Ik dacht dat hij dood was, maar blijkbaar niet, zijn geest ontwaakte»