Render My Prey - Spawn of Possession

Grave insomnia has now obtained my strung out mind.

Robbed of the one place that gives me solitude from them.

I must now face the perfected madness that will eat me as I’m slowly turning

into what I dread.

Deprived of sight, my introverted eyes guides my awake steps into sinfulness.

Profane is the soul purpose here, I know it and still I let my inner steer me.

I am becoming the infestation, now it’s clear what I intend to do As I reach the house of god I’ll take and keep my price forever.

Render my prey as I descend, render my prey.

Web of cords stretched from heel to throat.

With Iron ropes I strap him down and hard.

The blood in my plams shimmers with the rust.

Caught in a lonesome sermon he never saw me come.

Dragged out from his abode, a robe of the fallen now bestowed.

Useless struggling for it’s not my mind that drives my actions

It is clearly a non human authority.

Candles of a thousand not lit by hands of man.

In my blinded darkness, lights my depraved path.

Where’s my solace, this deed gave me no fractions of inner peace

Although I know I have him alive, a purpose I dear not quest for nor implement.

Through serpent eyes I watch my hands do carnal damage as they hung him up swinging from the ceiling upside down.

Render my prey as I descend, render my prey

Web of cords stretched from heel to throat.

With Iron ropes I strap him down and hard.

The blood in my plams shimmers with the rust.

Caught in a lonesome sermon he never saw me come

Ernstige slapeloosheid heeft nu mijn uitgerekte geest gekregen.

Beroofd van de enige plek die me eenzaamheid van hen geeft.

Ik moet nu de geperfectioneerde waanzin onder ogen zien die me zal opeten terwijl ik langzaam draai

in waar ik bang voor ben.

Beroofd van het zicht, leiden mijn introverte ogen mijn wakkere stappen naar zondigheid.

Profaan is hier het zieledoel, ik weet het en toch laat ik me door mijn innerlijk sturen.

Ik word de plaag, nu is het duidelijk wat ik van plan ben. Als ik het huis van god bereik, zal ik mijn prijs voor altijd nemen en behouden.

Geef mijn prooi terug terwijl ik afdaal, geef mijn prooi terug.

Web van koorden gespannen van hiel tot keel.

Met ijzeren touwen bind ik hem vast en hard.

Het bloed in mijn handpalmen glinstert van de roest.

Gevangen in een eenzame preek heeft hij me nooit zien komen.

Uit zijn verblijfplaats gesleept, nu een mantel van de gevallenen geschonken.

Nutteloos worstelen want het is niet mijn geest die mijn acties drijft

Het is duidelijk een niet-menselijke autoriteit.

Kaarsen van duizend niet aangestoken door mensenhanden.

In mijn verblinde duisternis, verlicht mijn verdorven pad.

Waar is mijn troost, deze daad gaf me geen fractie van innerlijke rust

Hoewel ik weet dat ik hem in leven heb, een doel waar ik niet naar streef en ook niet implementeer.

Door slangenogen zie ik hoe mijn handen vleselijke schade aanrichten als ze hem ondersteboven aan het plafond hangen.

Geef mijn prooi weer terwijl ik afdaal, geef mijn prooi weer

Web van koorden gespannen van hiel tot keel.

Met ijzeren touwen bind ik hem vast en hard.

Het bloed in mijn handpalmen glinstert van de roest.

Gevangen in een eenzame preek heeft hij me nooit zien komen